چرا استون‌هنج ۴۵۰۰ سال پیش بازسازی شد، کارشناسان ممکن است پاسخی یافته باشند
مطالعه‌ای جدید مدعی است که ممکن است سرانجام دلیل بازسازی استون‌هنج، هزاران سال پیش، یافته شده باشد. به گفته پژوهشگران، این بنای سنگی بزرگ ممکن است به عنوان یک فعالیت وحدتی در برابر مهاجرت‌های باستانی از اروپا عمل کرده باشد.
این مطالعه، که پنج‌شنبه منتشر شد، نشان می‌دهد که این سایت بین سال‌های ۲۶۲۰ تا ۲۴۸۰ قبل از میلاد بازسازی شده تا مردم را وقتی که مهاجران از زمین‌های مجاور در اروپا وارد می‌شدند، متحد کند. این به تحقیقات پیشین از اوایل سال جاری استناد می‌کند که نشان می‌دهد سنگ قربانگاه، در مرکز بنای یادبود، ممکن است از شمال شرقی اسکاتلند آمده باشد.
اگر این صحیح باشد، این بدان معناست که سنگ ۱۳۲۲۷ پوندی (شش متریک تن) توسط بریتانیایی‌های باستانی حدود ۴۳۵ مایل (۷۰۰ کیلومتر) حمل شده تا به محل کنونی‌اش برسد. در حالی که تخمین‌های قبلی نشان می‌دادند که این سنگ از ولز منشاء گرفته، تحلیل ترکیب دانه‌معدنی قطعات از سنگ قربانگاه نتیجه دیگری نشان داد.
شباهت‌های استون‌هنج با دیگر دایره‌های سنگی در سراسر بریتانیا، به ویژه در دشت سالزبری، نشانه‌ای از سطح ارتباط فرهنگی در سراسر بریتانیا در گذشته دور است.
آیا معما در نهایت حل شد؟
به گفته مایک پارکر پیرسون، نویسنده اصلی مطالعه و استادیار پیش‌تاریخ بعدی بریتانیا در مؤسسه باستان‌شناسی کالج یونیورسیتی لندن، آخرین بینش‌ها به طور قابل توجهی دانسته‌های موجود پیرامون هدف استون‌هنج و دلیل ساخت آن را گسترش داده‌اند.
او به CNN گفت: «این نشان می‌دهد که این سایت در دشت سالزبری برای مردم نه فقط ساکنان محلی، بلکه در سراسر بریتانیا مهم بود، تا حدی که آن‌ها سنگ‌های بزرگ را بعضاً از صدها مایل دورتر به این مکان آوردند.»
استون‌هنج به چندین مرحله ساخت و ساز معروف است که آغاز آن‌ها در حدود سال ۳۰۰۰ قبل از میلاد بوده است. این سایت از سنگ‌های با اندازه‌های متفاوتی مانند بلوستون‌ها و سارسن‌ها تشکیل شده است. بلوستون‌ها از ۱۴۰ مایل (۲۲۵ کیلومتر) دورتر از منطقه هیلز پرسلی در غرب ولز آورده شده‌اند. این‌ها به عنوان برخی از اولین سنگ‌های این سایت ساخته شده‌اند.
از سوی دیگر، سارسن‌ها احتمالاً از جنگل‌های غربی نزدیک مارلبورو، واقع در حدود ۱۵ مایلی (۲۵ کیلومتری) دورتر آمده‌اند. احتمالاً سنگ قربانگاه استون‌هنج در یکی از مراحل بازسازی‌اش به مرکز نعل‌بندی سایت افزوده شده است.
تاریخ دقیق در تاریخ گم شده است، اما نویسندگان مطالعه باور دارند که احتمالا این اتفاق بین سال‌های ۲۵۰۰ تا ۲۰۲۰ قبل از میلاد رخ داده است. پژوهشگران همچنین باور دارند که سارسن‌های بزرگ در این مرحله ساخته شده‌اند و تریلیتون‌های داخلی بالا برده شدند.
پروژه وحدت‌بخش
پیرسون اشاره کرد که بلوک‌های سنگی از طریق زمین روی سورتمه‌های چوبی حمل شدند «در حال سرخوردن روی ریل‌های چوبی که به طور مداوم برداشته و دوباره گذاشته می‌شدند»، چرا که قایق‌ها کافی برای حمل چنین وزن‌هایی نبودند و چرخ هنوز به بریتانیا نرسیده بود.
این فعالیت نیاز به کار صدها، یا حتی هزاران نفر داشت و سفر کامل می‌توانست تا هشت ماه به طول انجامد. مطالعه اعلام کرد: «سفر زمینی فرصت‌های بهتری برای نمایش، صفحه‌بندی، جشن و شادی که مردم را به هزاران نفر جذب کند تا شاهد و شرکت‌کننده در این فعالیت فوق‌العاده باشند، فراهم می‌کرد.»
تحقیقات همچنین نشان داده است که این سایت برای چهارگامی استفاده می‌شد و به عنوان مکانی برای دفن محلی‌ها و دیگر افرادی که از دورتر مانند ولز آمده بودند عمل کرده است. پیرسون گفت: «اینکه تمام سنگ‌های آن از مناطق دوردست می‌آیند و آن را منحصر به فرد در بین بیش از ۹۰۰ دایره سنگی در بریتانیا کردند، نشان می‌دهد که این دایره سنگی ممکن است هدفی سیاسی و همچنین مذهبی داشته باشد - به عنوان بنای یادبودی وحدت برای مردم بریتانیا که پیوندهای ابدی خود با نیاکانشان و کیهان را جشن می‌گیرند.»
پژوهشگران اعتقاد دارند فرآیند بازسازی «پاسخی به بحران مشروعیت ناشی از این ورودهای جدید» و تلاشی برای متحد کردن جمعیت کشاورزان نئولیتیک بوده است.
شما می‌توانید مطالعه را در ژورنال Archaeology International . مشاهده کنید.
