کانادا قصد دارد یک گورستان هسته‌ای در عمق 2600 فوتی زیر زمین در انتاریو برای دفن زباله‌های رادیواکتیو بسازد
سازمان مدیریت زباله‌های هسته‌ای (NWMO) منطقه قومی Wabigoon Lake Ojibway Nation (WLON) و شهرستان ایگنیس را به عنوان میزبانان اولین مخزن زمین‌شناسی عمیق کانادا برای سوخت هسته‌ای مصرف‌شده انتخاب کرده است.
این اعلامیه پس از یک فرایند انتخاب سایت ۱۴ ساله که بر اساس اولویت به میزبانان مطلع و مایل صورت گرفته، منتشر شد.
“این پروژه یک مسئله زیست‌محیطی را حل خواهد کرد و از اهداف تغییر اقلیمی کانادا حمایت می‌کند. تصمیم امروز بر اساس فرایند انتخاب مبتنی بر رضایت به رهبری کانادایی‌ها و ملت‌های بومی گرفته شده است،” اظهار کرد لاری سواپی، رئیس و مدیرعامل NWMO.
این مخزن یک راه‌حل بلندمدت برای مدیریت ایمن سوخت هسته‌ای مصرف‌شده، که یک محصول جانبی تولید برق هسته‌ای کانادا است، فراهم خواهد کرد.
سوخت هسته‌ای مصرف‌شده هم‌اکنون در سایت‌های راکتور و آزمایشگاه در سراسر کشور ذخیره می‌شود. اما، یک راه‌حل دائمی برای اطمینان از ایمنی نسل‌های کنونی و آینده لازم است.
NWMO مشخص کرده است که یک مخزن زمین‌شناسی عمیق بهترین گزینه برای مدیریت بلندمدت این ماده است.
مخزن زمین‌شناسی برای سوخت هسته‌ای یک راه‌حل بلندمدت است
“در سطح جهانی، اجماع علمی وجود دارد که مخزن زمین‌شناسی عمیق ایمن‌ترین راه برای مدیریت سوخت هسته‌ای مصرف‌شده در بلندمدت است،” NWMO در یک بیانیه خبری اظهار کرد.
این مخزن در عمق ۲۱۰۰ تا ۲۶۰۰ فوت (۶۵۰-۸۰۰ متر) ساخته خواهد شد، که به طور قابل توجهی عمیق‌تر از برج CN (۱۸۱۵ فوت) است. این عمق اطمینان می‌دهد که سوخت هسته‌ای مصرف‌شده از محیط زیست و فعالیت‌های انسانی جداسازی شده است.
این مخزن شامل شبکه‌ای از تونل‌ها و اتاق‌های جایگذاری زیرزمینی خواهد بود.
“یک سری موانع مهندسی‌شده و طبیعی با هم کار خواهند کرد تا به صورت ایمن سوخت هسته‌ای مصرف‌شده را در داخل مخزن نگه دارند و جداسازی کنند،” توضیح داد بشگه NWMO مرتبط .
این موانع شامل محفظه‌های قوی، مهرهای مهندسی شده، و تشکیل زمین‌شناسی پیرامون هستند. این روش چند مانع‌ایمنی بلندمدت مخزن را تضمین می‌کند.
“هر مانع یک سطح مجزا و مستقل از حفاظت فراهم خواهد کرد، در حالی که همچنین به عنوان حفاظتی برای مانع قبلی خدمت می‌کند. اگر هر یک از این موانع شکست بخورد، دیگری وجود خواهد داشت تا اطمینان دهد هر ماده خطرناکی حفظ شده و جداسازی می‌شود،” NWMO افزود.
فرایند انتخاب سخت‌گیرانه و فراگیر
انتخاب WLON و ایگنیس به دنبال یک فرایند پیچیده که در سال ۲۰۱۰ با اعلام علاقه‌مندی ۲۲ جامعه آغاز شده بود، انجام شد. NWMO با هر جامعه تعامل کرده تا اطلاعات دهد و سوالاتی درباره پروژه پاسخ دهد.
از طریق این فرایند، جوامع فرصت داشتند درباره علم پشت پروژه و تاثیرات تا و مزایای محتمل میزبانی مخزن اطلاعات کسب کنند.
ما از همه جوامعی که در این فرایند زحمت کشیدند، یاد گرفته‌ایم،” گفت لایز مورتون، معاون رئیس NWMO در انتخاب سایت.
تا سال ۲۰۱۹، فهرست به دو گزینه بالقوه تقلیل یافت، هر دو در انتاریو: منطقه‌ی Wabigoon Lake Ojibway Nation-Ignace و منطقه ملی Saugeen Ojibway Nation-South Bruce.
تائیدهای قانونی و خط‌زمانی
پروژه اکنون وارد فاز تصمیم‌گیری قانونی می‌شود. این شامل یک فرایند ارزیابی و تایید قانونی به رهبری بومیان است که توسط WLON توسعه و اجرا شده است.
این فرایند تضمین خواهد کرد که تاثیرات بالقوه بر اساس ارزش‌های Anishinaabe WLON ارزیابی شود. همچنین تائید خواهد کرد که شرایطی برای کاهش هر گونه تاثیرات توسط WLON طراحی شده و توسط NWMO رعایت می‌شود.
افزون بر این، پروژه از فرایندهای قانونی کمیسیون امنیت هسته‌ای کانادا و فرایند ارزیابی تاثیر دولت کانادا عبور خواهد کرد.
“ساخت مخزن زمین‌شناسی عمیق و حمل و نقل سوخت هسته‌ای مصرف‌شده نه تا دهه‌های ۲۰۳۰ و ۲۰۴۰ آغاز خواهد شد،” نتیجه‌گیری کرد فکت شیت.
بحث‌برانگیز، چند ماه قبل، فنلاند اولین کشوری در جهان شد که دفن سوخت هسته‌ای ضایعاتی در یک مقبره زمین‌شناسی را تلاش می‌کند - جایی که برنامه‌ریزی شده است برای ۱۰۰,۰۰۰ سال آینده ذخیره شود.
آنها قصد دارند سوخت هسته‌ای مصرف‌شده را در محفظه‌های ضدآب بسته‌بندی کرده و آنها را در حدود ۱۳۱۲ فوت (۴۰۰ متر) زیر سطح زمین در جنگلی در منطقه جنوب غربی فنلاند دفن کنند.
