کشفیات جدید نشان می‌دهند که معبد ۲۶۰۰ سالهٔ پوزیدون در یونان بزرگ‌تر از انتظارات بوده است
حفاری‌های اخیر که توسط باستان‌شناسان از آکادمی علوم اتریش با همکاری وزارت فرهنگ یونان انجام شده است، بخش‌های بیشتری از معبد پوزیدون در سامیکون در غرب پلوپونز، یونان آشکار کرده است.
اگرچه این معبد اولین بار دو سال پیش در سال ۲۰۲۲ کشف شد، اما یافته‌های جدید نشان می‌دهند که این مجتمع بزرگ‌تر از آنچه ارزیابی‌های اولیه ژئوفیزیکی مشخص کرده بود، می‌باشد. اکنون ساختمان حدود ۲۸ متر طول و بیش از ۹ متر عرض دارد و شامل دو اتاق داخلی، یک پیش‌سرسرا و یک تالار یا معبد عقبی است.
بی‌گیتا ادر، رئیس بخش آتن مؤسسه باستان‌شناسی اتریش، اظهار داشت: «ما به معبدی کهنه‌جوانی نگاه می‌کنیم که شامل دو اتاق اصلی است. یک ردیف مرکزی از دو ستون، که در اولین تالار پیدا کردیم و سقف بزرگ پوشیده با کاشی‌ها را پشتیبانی می‌کرد، به این مرحله تعلق دارد. ما می‌توانیم فرض کنیم که در اتاق دوم نیز چنین ستون‌هایی وجود داشتند. در هر حال، طرح زمینه‌ای معبد غیر معمول است. تا کنون ما از هیچ ساختمان مشابهی خبر نداریم.»
این حفاری‌ها بخشی از پروژه‌ای پنج‌ساله به رهبری مؤسسه باستان‌شناسی اتریش است. این منطقه با حفاری‌های باستانی بیش از یک قرن به دلیل اشاراتی که جغرافیدانان باستانی یونان مانند استرابو داشتند، شناخته شده است.
معماری منحصر به فرد
به گفته‌ی کارشناسان، معبد در سامیکون نمونه اصلی طراحی معبد دو اتاقی کهنه‌جوانی است، عنصری که در معماری مذهبی یونانی نادر است. کارشناسان همچنین معتقدند که فضای داخلی معبد در دوران اوج خود مزین شده بود.
یک اطلاعیه مطبوعاتی توسط آکادمی علوم اتریش نشان می‌دهد که معبد دارای دو فاز ساخت بوده است. اروفیلی-ایریس کولیا، مدیر حفظ آثار باستانی الیس، وزارت فرهنگ یونان توضیح داد: «در نیمه دوم قرن چهارم یا نیمه اول قرن سوم پیش از میلاد، معبد کهنه‌جوانی از قرن ششم قبل از میلاد بازسازی شد. در این روند، کاشی‌های قدیمی به صورت منظم به عنوان لایه زیرین برای کف جدید استفاده شدند. آنها به عنوان عایق در برابر آب زیرزمینی و برای پایداری کف عمل می‌کردند. چیزی که هنوز هم کار می‌کند. در جاهایی که کاشی‌ها نیستند، زمین مرطوب و گلی است.
کشفیات بیشتر شامل یک پلاک برنزی که دیوارهای معبد را زینت داده بود و یک ظرف مرمری که به نام پریرانتریون شناخته می‌شود و در مراسم تطهیر به عنوان تشت تشریفاتی استفاده می‌شد، می‌باشد.
اهمیت پایدار
در فرایند حفاری، باستان‌شناسان همچنین یک ساختار دیواره دوبل عظیم در سمت شمالی معبد کشف کردند. این ساختار به احتمال زیاد به عنوان یک دژ محافظ عمل می‌کرد و منطقه مذهبی پوزیدون را از مناطق لاگون‌های ساحلی و باتلاق‌ها محافظت می‌کرد. به گزارش Times City Greek ، این دیواره شمالی به نظر می‌رسد به عنوان مرزی عمل می‌کرده که معبد را از سیلاب‌های دوره‌ای و از دریا محافظت می‌کرده است.
ادر بر اهمیت معبد تاکید کرد و بیان کرد که نقش حیاتی آن در لیگ شهرهای تریفیلیان به عنوان یک مرکز مذهبی و استراتژیک بوده است. منشأ این پناهگاه، که به دوره میسنی بازمی‌گردد (۱۶۰۰–۱۱۰۰ قبل از میلاد)، نشان می‌دهد که اهمیت پایداری آن در طول دوره‌های تاریخی مختلف از میسنی تا دوره‌های یونانی کلاسیک است.
