کشف اولین شواهد از گونه منقرض شده زنبور اره‌ای ۱۶ میلیون ساله
یک گونه جدید از زنبور اره‌ای با قدمتی بین ۱۱ تا ۱۶ میلیون سال در استرالیا کشف شده که نگاهی نادر به تکامل گرده‌افشان‌ها ارائه می‌دهد. این اولین باری است که چنین گونه‌ای یافت شده و تنها دومین بار در جهان است که این گونه کشف می‌شود.
در سال ۲۰۱۸، گروهی از دیرینه‌شناسان (پالئونتولوژیست‌ها) یک کشف مهم در بستر فسیلی معروف مک‌گراس در استرالیا انجام دادند. این زنبور اره‌ای به نام بالادی وارو نامگذاری شد تا از "صاحبان سنتی" سرزمین‌ها تجلیل شود و در واقع نوعی زنبور است.
با این حال، مگس‌ها و زنبورها به یک راسته از حشرات، هیمنوپترا، تعلق دارند.
اگرچه بالادی وارو میلیون‌ها سال پیش منقرض شده است، اما به عنوان یک نمونه بسیار خوش‌حفظ شده، دیرینه‌شناسان می‌توانند به درک بهتری از تکامل این گروه برسند. هزاران زنبور اره‌ای، همچنان به عنوان گرده‌افشان، وجود دارند.
یک کشف نادر از خانواده‌ای از زنبورها با قدمت بیش از ۱۰۰ میلیون سال
در یک تلاش مشترک، سازمان علمی ملی استرالیا (CSIRO)، همراه با دانشگاه کانبرا، موزه استرالیا، و موزه کوئینزلند، تحقیقاتی روی این زنبور اره‌ای انجام دادند. با استفاده از فناوری‌های پیشرفته برندهای معروف مانند لایکا، کانن، و ادوبی فتوشاپ، و همچنین میکروسکوپ FEI، آن‌ها زنبور را مورد بررسی قرار داده و موفق به استخراج و تعیین توالی DNA آن شدند.
دکتر رودریگز، یک پژوهشگر CSIRO، گفت: "ما به فسیل و مورفولوژی آن نگاه کردیم و سپس این اطلاعات را با داده‌های مولکولی و مورفولوژیکی از یک نمونه گسترده از گونه‌های جدید زنبور اره‌ای ترکیب کردیم. این به ما کمک کرد تا محل قرارگیری فسیل را در درخت زندگی زنبور اره‌ای تشخیص دهیم."
این حشره بین ۱۱ تا ۱۶ میلیون سال قدمت داشت، که زمان مرگ آن را به دوره میوسن می‌رساند. با بررسی بال‌ها و سر، آن‌ها تفاوت‌های چشمگیری را مشاهده کردند که آن‌ها را به طبقه‌بندی زنبور اره‌ای به عنوان یک گونه کاملاً جدید رساند.
"ما از قدمت و قرارگیری فسیل استفاده کردیم تا تعیین کنیم که زنبور اره‌ای‌ها در دوران کرتاسه وارد شدند، یعنی حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش، به این معنی که اجداد باستانی آن‌ها در گندوانا زندگی می‌کردند. وقتی این ابرقاره به زیر بومیان نژادی جدا شد، زنبور اره‌ای ها در استرالیا و جنوب آمریکا توزیع شدند، دکتر رودریگز اضافه کرد."
آن‌ها حتی دانه‌های گرده‌ای را روی سر آن پیدا کردند که توانستند آن را به یک گیاه گلدار کویینتینیا ردیابی کنند، و به این ترتیب تعاملات پیچیده گونه‌ای را در محیط دیرینه مک‌گراس ردیابی کردند.
پیوند دادن گذشته به حال
دکتر مایکل فریسه، دانشمند بازدیدی CSIRO توضیح داد که زنبور اره‌ای برگ‌های خانواده گیاهی Myrtaceae را می‌خورد که شامل اکالیپتوس‌ها است. بنابراین، محققان حتی چگونگی خوردن گیاهان سمی توسط زنبور اره‌ای‌ها را آموخته‌اند.
"آن‌ها دارای قطعات دهانی هستند که می‌توانند روغن‌های سمی را جدا کنند یا در دستگاه گوارش خود یک سیستم سم‌زدایی شیمیایی دارند که در هنگام تغذیه از برگ‌های مورتاسی، اجازه می‌دهد تا لاروها، که گاهی اوقات آتش‌افکن‌ها نامیده می‌شوند، از روغن‌ها به عنوان یک سلاح دفاعی استفاده کنند."
از نگاه به آینده، این کشف انقلابی به محققان کمک می‌کند تا "توزیع فعلی آن‌ها در سراسر استرالیا و آمریکای جنوبی را معنی کنند."
بنابراین، اگرچه آن‌ها میلیون‌ها سال است که منقرض شده‌اند، انتشار خبری به این نتیجه رسید که بالادی وارو "اطلاعاتی در مورد گرده‌افشان‌های بومی فراهم می‌کند به طوری که می‌توانیم تکامل و تأثیر آن‌ها را در حال حاضر درک کنیم."
