کشف وال مرموز هرگز زنده دیده نشده با ۹ معده در اولین کالبدشکافی
محققان اولین کالبدشکافی وال خاردار را انجام داده‌اند — یکی از موجودات بسیار ناشناخته اعماق.
در ژوئیه، یک وال خاردار نر ۱۶ فوتی (۵ متری) در دهان تایاری، اوتاگو، نیوزیلند پیدا شد.
این پستاندار دریایی عمدتاً برای علم ناشناخته باقی مانده بود. تا کنون. یک نمونه کامل قبلاً به حالتی که برای تحلیل علمی مناسب باشد به دست نیامده بود.
تا به امروز، تنها شش نمونه تأیید شده یافت شده‌اند. علاوه بر این، هیچ‌کس تا کنون این وال بزرگ را زنده ندیده است.
جوامع بومی و دانشمندان محیط زیست با هم تلاش کردند تا دانش این گونه ( Mesoplodon traversii ) را افزایش دهند.
راشل وسلی، عضو روانانگا و بخشی از تیم کالبدشکافی، گفت: «نه تنها این توهرا (وال) اولین از نوع خود بود که توسط علم کالبدشکافی شد، بلکه این اولین باری بود که هاپو (زیرقبیله) ما با دانشمندان همکاری کرد تا سیستم دانش بومی و غربی را به هم پیوند دهند تا همگی بتوانیم بهتر وال و رفتارهای آن را درک کنیم.»
تِ روانگا او اوتاگو کالبدشکافی یک‌هفته‌ای را با همکاری اداره محافظت، موزه اوتاگو، و دانشگاه اوتاگو انجام داد.
۹ محفظه معده
کشف یک وال خاردار به خشکی افتاده فرصتی منحصر به فرد برای دانشمندان فراهم کرد تا این گونه نادر را بررسی کنند. کالبدشکافی اطلاعات جدیدی درباره آناتومی و زیست‌شناسی آن نشان داد.
به طور جالب، کالبدشکافی واقعیتی شگفت‌انگیز را آشکار کرد: وال‌های خاردار ۹ معده دارند. به علاوه، اطلاعاتی درباره رژیم غذایی این موجود ارائه شد.
آنتون ون هلدِن، مشاور علم دریایی در DOC گفت: «در برخی از این معده‌ها ما نوک‌های ماهی اسکویید و لنزهایی از چشم‌های ماهی اسکویید، چند کرم انگلی و شاید برخی دیگر از قطعات جانداران که ما مطمئن نیستیم، پیدا کردیم.»
هلدن، یک کارشناس وال افزود: «ما یک انگل‌شناس داریم که آنها را مطالعه خواهد کرد تا بفهمد چه هستند.»
کالبدشکافی همچنین ساختارهایی مربوط به تغذیه و تولید صدا را نشان داد. اندازه‌گیری‌ها و توصیفات دقیق از اعضای مختلف به دانشمندان کمک خواهد کرد که این گونه و ارتباط آن با دیگر وال‌ها را بهتر درک کنند.
دیدگاه‌های تکاملی
متخصصان دندان‌های کوچک وستیژیال در فک بالای وال کشف کردند. آنها می‌گویند که این یک کشف مهم تکاملی است.
ساختارهای وستیژیال بقایای اعضا یا ساختارهایی هستند که در اجداد یک موجود عملکردی داشته‌اند اما از آن زمان هدف اولیه خود را از دست داده‌اند.
در این پستاندار، این دندان‌های کوچک نشان می‌دهند که وال‌های خاردار از اجدادی تکامل یافته‌اند که دندان‌های کامل عملکردی داشته‌اند. با گذشت زمان، و با تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی وال، نیاز به این دندان‌ها کاهش یافت، اما آنها از کد ژنتیکی به طور کامل از بین نرفتند.
وال‌ها همچنین دارای استخوان‌های اندام عقبی وستیژیال هستند، که باقی‌مانده اجداد خشکی‌زی آنها هستند. این اندام‌های عقبی اکنون به استخوان‌های لگنی کوچک کاهش یافته‌اند، اما ممکن است هنوز در تولید مثل وال‌ها نقش داشته باشند.
طبق بیانیه مطبوعاتی ، وال توسط جامعه بومی محلی به افتخار منطقه‌ای که در آن پیدا شد، اونومیا نامگذاری شد.
کالبدشکافی توسط جوانان بومی، تحت راهنمایی متخصصانی از نگاتی وای انجام شد. این همکاری بین دانش بومی و غربی هدف دارد که دانش سنتی را احیا کند و اطمینان حاصل کند که به نسل‌های آینده منتقل می‌شود.
