2 میلیارد تن: آتش‌سوزی‌های کانادا در یک فصل به اندازه ده‌سال کربن دی‌اکسید منتشر کردند
آتش‌سوزی‌های سال گذشته در کانادا یک پیشینه نگران‌کننده ایجاد کرده است، به گونه‌ای که تقریباً به اندازه انتشار گازهای گلخانه‌ای در یک دهه در یک فصل منفجر شده است.
طبق آخرین گزارش وضعیت آتش‌سوزی‌ها، که روز چهارشنبه منتشر شد، این آتش‌سوزی‌ها تقریباً 2 میلیارد تن CO2 تولید کرده‌اند که حدود 25 درصد از کل انتشارهای جهانی آتش‌سوزی‌های جنگلی برای سال جاری را تشکیل می‌دهد.
این گزارش که شدت «فصل وحشی‌ترین» کانادا را برجسته می‌کند، نشان می‌دهد که این آتش‌سوزی‌ها حداقل سه برابر بیشتر به دلیل بحران جاری آب و هوا بوده است.
این افزایش چشمگیر در فعالیت‌های آتش‌سوزی تنها یک مسئله محلی نیست بلکه یک نگرانی جهانی است. آتش‌سوزی‌های جنگلی به یک منبع اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای تبدیل شده‌اند. سال گذشته، کل انتشارهای CO2 از آتش‌سوزی‌ها به 8.6 میلیارد تن رسید.
این رقم از انتشار سالانه ایالات متحده از تمام منابع ترکیب‌شده، که 4.8 میلیارد تن است، نیز فراتر می‌رود.
تأثیرات بلندمدت بر سلامت و محیط زیست
عواقب آتش‌سوزی‌های سال گذشته برای دهه‌ها تداوم خواهد داشت. خسارات فراتر از تخریب فوری است و بر کیفیت هوا و سلامت عمومی تأثیر می‌گذارد.
متیو جونز، پژوهشگر مرکز تحقیقات تغییر آب و هوا تندال در دانشگاه ایست انگلیا و نویسنده اصلی گزارش، هشدار می‌دهد: «این آتش‌سوزی‌ها چیزی است که همه باید نگران آن باشند. تمام آثار آتش‌سوزی‌های سال گذشته برای مدت طولانی نمایان نخواهند شد.
تأثیر این آتش‌سوزی‌ها به دلیل نقش آنها در بحران آب و هوا بزرگ‌تر می‌شود. آتش‌سوزی‌ها مقدار زیادی گیاهان و خاک را نابود می‌کنند که این‌ها منابع مهم جذب کربن هستند و تخریب آنها باعث تشدید اثر گلخانه‌ای می‌شود.
با وجود توانایی طبیعی گیاهان جدید رشدکرده در جذب کربن دی‌اکسید، افزایش فرکانس و شدت آتش‌سوزی‌ها به این فرایندهای بازسازی فشار زیادی وارد می‌کند.
جونز از یک روند خطرناک هشدار می‌دهد: «مشکل واقعی زمانی شروع می‌شود که یک تغییر در رژیم آتش از حالت طبیعی آن به سمت سوختن مکرر و شدیدتر رخ دهد.
بستر جهانی و پیش‌بینی‌های آینده
مقیاس آتش‌سوزی‌های سال گذشته فراتر از کانادا می‌رود. در برزیل، ایالت آمازوناس به دلیل خشکسالی شدید رکورد بلندترین آتش‌سوزی‌ها را داشت، در حالی که آتش‌سوزی‌های مرگبار در هاوایی و تگزاس بیش از 100 جان انسان را گرفت. اروپا بزرگترین آتش‌سوزی تک‌حالتی خود را تجربه کرد که 900 کیلومتر مربع از یونان را سوزاند. باوجوداین، سواناهای آفریقایی کمتر از حد معمول سوختند و از رسیدن انتشارهای آتش‌سوزی‌های سال گذشته به یک حد بالاتر جلوگیری کردند.
داده‌های مؤسسه منابع جهانی نشان می‌دهد که تقریباً 12 میلیون هکتار در سال 2023 در سطح جهانی سوخت، منطقه‌ای تقریبا به اندازه نیکاراگوئه. این نمایانگر افزایش 25 درصدی نسبت به رکورد قبلی ثبت‌شده در سال 2016 است. مساحت سوختگی‌های جنگلی از سال 2001 به طور سالانه حدود 5.4 درصد افزایش یافته است که منجر به یک افزایش بزرگ در از دست دادن پوشش درختی شده است— تقریباً 6 میلیون هکتار بیشتر در هر سال در مقایسه با سال 2001.
برای کاهش خطر فزاینده آتش‌سوزی‌ها، کارشناسان یک رویکرد چندوجهی را پیشنهاد می‌دهند. اولویت‌بندی کاهش انتشارهای گازهای گلخانه‌ای ضروری است اما مدیریت بهتر زمین و سیستم‌های هشدار زودرس نیز اهمیت دارد.
اقداماتی مانند ممنوعیت آتش‌سوزی عمدی، ایجاد قطع خطوط آتش‌سوزی، مدیریت گیاهان خشک و بهبود کنترل آلودگی هوا ضروری هستند. با وجود این تلاش‌ها، سیستم‌های هشدار زودرس اغلب در مناطقی که خطر آتش‌سوزی در طول فصل تابستان بالا است با محدودیت‌هایی مواجه‌اند.
جونز بر نیاز به اقدام عاجل تأکید می‌کند: «آتش‌سوزی‌ها بیشتر و شدیدتر می‌شوند زیرا آب و هوا گرم‌تر می‌شود و هم جامعه و هم محیط زیست از پیامدهای آن رنج می‌برند.
این گزارش همچنین تأکید می‌کند که تغییرات آب و هوایی انسان‌ساخته آتش‌سوزی‌ها را در کانادا سه برابر، در آمازونیا غربی 20 برابر و در یونان دو برابر بیشتر محتمل کرده است. با ادامه افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای، احتمال تجربه آتش‌سوزی‌هایی با بزرگی مشابه آتش‌سوزی‌های سال گذشته افزایش می‌یابد.
برای کانادایی‌هایی که اکنون متولد می‌شوند، احتمال بیشتری وجود دارد که در طول عمر خود شاهد آتش‌سوزی‌های شدید باشند در مقایسه با کسانی که در دهه 1940 متولد شده‌اند.
این تخریب به مناطق کمتر آسیب‌پذیر قبلی نیز گسترش می‌یابد، از جمله مناطق مرطوب و جنگل‌های بارانی. به عنوان مثال، منطقه پانتانال برزیل به شدت تحت تأثیر آتش‌سوزی‌های رکوردشکن در ژوئن قرار گرفت و به طور جدی به زیستگاه‌های حیاتی جهانی حیات وحش آسیب رساند.
تحلیل جامع در گزارش وضعیت آتش‌سوزی‌ها 2023-24، به رهبری دانشگاه ایست آنگلیا، مرکز بوم‌شناسی و هیدرولوژی بریتانیا و اداره هواشناسی، با استفاده از مشاهدات ماهواره‌ای جهانی، مدل‌های کامپیوتری و تحقیقات منطقه‌ای داده‌ها را گردآوری کرده است.
