اولین ایستگاه خورشیدی فضایی جهان که می‌تواند انرژی را به فضاپیما منتقل کند
استارتاپ Star Catcher Industries، مستقر در فلوریدا، برنامه‌های جسورانه‌ای برای ساخت اولین شبکه انرژی مبتنی بر فضا برای تامین انرژی ماهواره‌ها اعلام کرده است.
این استارتاپ موفق به جذب ۱۲.۲۵ میلیون دلار سرمایه بذر شده است تا مجموعه‌ای از ماهواره‌های انتقال‌دهنده انرژی را بسازد. اولین ماهواره های این پروژه ممکن است تا سال آینده در مدار قرار گیرد.
شبکه Star Catcher قصد دارد با ارائه منبع انرژی مطمئن و فراوان به ماهواره‌های مدار زمین پایین (LEO) عملیات فضایی را پیشرفت دهد.
اندرو ساثر، مدیر در Initialized Capital، که این دوره تأمین مالی را رهبری کرده است، گفت: «ما مطمئن هستیم که Star Catcher همان کاری را برای انرژی در مدار انجام خواهد داد که SpaceX برای پرتاب‌ها انجام داده است. آنها تیم تجاری هوافضای اثبات شده‌ای هستند که در حال پیاده‌سازی دیدگاه جسورانه‌ای با سرعت بالا هستند».
تأمین انرژی ماهواره‌های مدار زمین پایین
بازار انتقال انرژی از فضا به زمین به سرعت در حال گسترش است. به عنوان مثال، Caltech تحقیقاتی در زمینه انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا انجام داده و هدف آن ارائه سیستم پخش انرژی به زمین است. شرکت Space Solar در بریتانیا نیز در فناوری انتقال بی‌سیم انرژی به پیشرفت‌های مهمی دست یافته است.
با این حال، این ابتکارات بیشتر به نیازهای انرژی زمینی می‌پردازند و شامل گزینه‌های تامین انرژی ماهواره‌ها نمی‌شوند. اینجا جایی است که شبکه منحصر به فرد Star Catcher وارد می‌شود. این شبکه انرژی گسترده‌ای را به فضاپیماها در LEO و فراتر از آن منتقل خواهد کرد.
شبکه Star Catcher از طریق ماهواره‌های 'گره‌های انرژی' که در مدار پایینی زمین حدود ۱۵۰۰ کیلومتر از سطح زمین قرار دارند، انرژی خورشیدی جمع آوری و به فضاپیماهای مشتری منتقل می‌کند.
این شبکه با ارائه انرژی به شدت بالاتری نسبت به نور خورشید، اجازه می‌دهد که فضاپیماها پنج تا ده برابر بیشتر از آرایه‌های خورشیدی موجود، برق تولید کنند.
نمایش در مدار در سال ۲۰۲۵
نیاز به برنامه‌های فضایی با قدرت بالا در حال افزایش سریع است. این استفاده به طور گسترده در ارتباطات مداری، محاسبات، سنجش از دور، پروازهای فضایی بشری و سایر برنامه‌های فضایی می‌باشد.
در حالی که جمعیت ماهواره‌های LEO تا سال ۲۰۳۰ به بیش از ۴۰,۰۰۰ افزایش می‌یابد، Star Catcher پیش بینی می‌کند که نیاز به انرژی به ۸۴۰ مگاوات افزایش یابد. ظرفیت فعلی تولید انرژی در فضا تنها ده‌ها مگاوات است.
Star Catcher انتظار دارد با ارائه ورودی انرژی زیاد به آرایه‌های خورشیدی، میزان قدرت در فضا را به طور چشمگیری افزایش دهد، اجازه دهد ماهواره‌ها بیشتر کار کنند، عمر بیشتری داشته باشند و هزینه‌ها را صرفه‌جویی کنند.
اندرو راش، یکی از بنیانگذاران، رئیس و مدیر عامل Star Catcher گفت: «تأمین انرژی یکی از اصول اساسی تمدن و صنعت است؛ هدف ما گسترش این بنیان در LEO و فراتر از آن با شبکه و خدمت انرژی فضایی ماست».
او افزود: «توانایی خرید برق برای فضاپیمای شما در هر زمان و مکان در LEO فرصت‌ها را گسترش داده و سرعت تحقق پتانسیل دوره طلایی دوم فضایی انسانی را افزایش می‌دهد».
سرمایه بذر برای انجام آزمایشات زمینی به منظور تایید و نمایش قابلیت‌های انتقال انرژی Star Catcher استفاده خواهد شد.
پس از تایید تکنولوژی از طریق آزمایشات زمینی، Star Catcher در اواخر سال ۲۰۲۵ نمایش در مدار انجام خواهد داد و سپس خدمت تجاری را به طور کامل راه‌اندازی خواهد کرد.
هنگامی که استقرار یافت، اپراتورهای ماهواره می‌توانند به ذهنیت زیرساخت مشترک تغییر کنند، جایی که مصرف برق محدود به آنچه ماهواره‌ها با خود می‌آورند نمی‌شود.
