تیم مادر و دختری با کمک باکتری‌ها نقاشی‌های کلیسا در اسپانیا را نجات دادند
یک مادر و دختر در والنسیا اسپانیا از باکتری‌ها برای ترمیم نقاشی‌های دیواری کلیسای سانتوس خوانس استفاده کردند.
زمانی که مادرش در پروژه ترمیم در اسپانیا با مشکل مواجه شد، پیلار بوش، دختر میکروبیولوژیست او، یک مقاله قدیمی در مورد استفاده از باکتری‌ها در ترمیم هنر پیدا کرد.
به عنوان یک میکروبیولوژیست، او تنها به دنبال موضوعی برای پایان‌نامه‌اش بود، اما مشکلات مادرش در ترمیم نقاشی‌های قرن هجدهم در کلیسای سانتوس خوانس او را واداشت که نگاه دقیق‌تری بیندازد.
پروژه ترمیم در والنسیا با چالش‌های خاصی روبرو بود. تلاش ناموفقی در دهه 1960 باعث آسیب بیشتر به آثار بی‌قیمت شد و لایه‌ای از چسب ساخته شده از کلاژن حیوانی به جا گذاشت، بر اساس گزارش Beijing Times.
با پیدا کردن راه‌حلی که می‌توانست به کار مادرش کمک کند و یک میراث تاریخی و فرهنگی را نجات دهد، علم و هنر در یک پروژه 4 میلیون یورویی برای استفاده از این تکنیک به هم متصل شدند. و این کار موفقیت‌آمیز بود.
یک روش انقلابی در ترمیم
معمولاً ترمیم‌کنندگان تکنیک‌ها و مواد مورد استفاده در ساخت اثر هنری را ارزیابی می‌کنند تا مخلوط حلال مناسب برای برداشتن لایه بیرونی بدون آسیب رساندن به هنر غیرقابل جایگزین ساخته شود. در بیشتر موارد، یک پوشش لاک به سطح اثر اضافه می‌شود تا لایه‌ها را از هم جدا کند و از بروز مشکلات در ترمیم‌های آینده جلوگیری کند.
با این حال در این مورد، مادر بوش، پیلار رویگ، باید یک لایه اضافی و زحمت‌آور چسب را هم بردارد: چسبی که در دهه 1960 به اثر اعمال شده بود و کار نکرده بود؛ بلکه به اثر چسبیده بود، پس باید چه می‌کرد؟ خوشبختانه، دخترش بوش مقاله‌ای در مورد باکتری‌ها پیدا کرد.
این روش نوآورانه شامل تغذیه باکتری‌ها با چسبی بود که به عنوان مانعی برای ترمیم‌کنندگان شده بود. همانند جادویی، باکتری‌ها چسب را با استفاده از آنزیم‌های خود ساخته تجزیه می‌کردند. با ترکیب باکتری‌های «هوشمند» با ژل جلبکی، ترمیم‌کنندگان آن محلول را به سطح اعمال کردند.
پس از سه ساعت، آن‌ها توانستند لایه را بردارند و به طور موثری چسب کلاژن حیوانی را حذف کنند. فراتر از مشکل خاصی که ترمیم‌کنندگان هنری در والنسیا با آن روبرو بودند، روش باکتریایی به مراتب بهتر از روش‌های معمولی است که رویگ در مصاحبه با رویترز آن را «وحشتناک» توصیف کرد.
«در گذشته، ما به روشی دستی و وحشتناک کار می‌کردیم، با آب گرم و اسفنج‌هایی که ساعت‌ها به طول می‌انجامید و به نقاشی آسیب می‌رساندند.» رویگ در رویترز بیان کرد.
همانطور که Beijing Times نتیجه‌گیری می‌کند، بوش این تکنیک حفظ را به مجموعه‌ای از پروژه‌ها در سراسر اروپا آورده است، بنابراین آن‌ها به خودی خود پیشرفت رشته را رقم زده‌اند. اکنون، میکروبیولوژیست قصد دارد ژل باکتریایی را برای حذف نقاشی‌های دیواری از دیوارها اعمال کند، که یک مشکل چالشی است.
علم به نجات می‌آید — به طور خاص، باکتری‌ها.
هیچ جایی بر روی زمین وجود ندارد که باکتری‌ها حضور نداشته باشند. این شامل هنر هم می‌شود. و همانند زندگی، باکتری‌های خوب و بد وجود دارند. برخی از آن‌ها آثار هنری را تهدید می‌کنند و برخی دیگر، معلوم می‌شود که با نرم کردن سنگ به حفظ آن‌ها کمک می‌کنند، همانطور که یک پروژه ترمیم معماری در سال 2016 نشان داد، یا لایه ناخواسته‌ای را که بین ترمیم‌کنندگان خوب‌خواه و آثار ارزشمند قرار دارد تجزیه می‌کنند. اکنون، باکتری‌ها می‌توانند برای پروژه‌های پاکسازی دیگر بدون تهدید لایه‌ای که قصد نگهداری آن را دارند، به کار گرفته شوند.
