دانشمندان هشدار می‌دهند که جهان ممکن است در این قرن با آشفتگی آتشفشانی آماده‌نشده مواجه شود
در سال 1815، کوه تامبورا در اندونزی قدرتمندترین فوران آتشفشانی ثبت‌شده در تاریخ را به وقوع پیوست. نیروی مطلق انفجار یک ستون عظیم از ذرات را به ارتفاعات بالای جو فرستاد که سیاره را خنک کرد.
CNN گزارش داد که سال بعد به عنوان «سال بدون تابستان» در سال 1816 شناخته شد. دماهای جهانی کاهش یافت، تولید محصولات کشاورزی شکست خورد و قحطی جهان را فرا گرفت. یک پاندمی کولرا در سراسر جهان گسترش یافت و جان بسیاری را گرفت.
قرن‌ها بعد، تهدید یک سوپر فوران دیگر در پیش است. دانشمندان تأکید می‌کنند که یک فوران بزرگ اجتناب‌ناپذیر است و تنها سوال این است که چه زمانی رخ خواهد داد.
پروفسور مارکوس استوفل، کارشناس اقلیم از دانشگاه ژنو، به CNN گفت که شواهد زمین‌شناسی نشانگر احتمال یک‌به‌شش وجود یک فوران آتشفشانی ویرانگر در طول این قرن است.
این بار با این حال، پیامدها بسیار جدی‌تر خواهد بود. جهان اکنون به‌طور قابل‌توجهی پرتراکم‌تر است و با بحران اقلیمی رو به رشد رو به رو است.
او بیان کرد که انسانیت در حال حاضر هیچ برنامه خاصی برای مواجهه با چنین رویداد فاجعه‌باری ندارد.
مشکل گوگرد دی‌اکسید
فوران‌های آتشفشانی ترکیبی از مواد را آزاد می‌کنند، از جمله دی‌اکسید کربن که موجب گرم شدن زمین می‌شود. با این حال، مقدار دی‌اکسید کربنی که توسط آتشفشان‌ها منتشر می‌شود، به‌طور قابل‌توجهی کمتر از مقداری است که توسط فعالیت‌های انسانی مانند سوختن سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود.
درحالی‌که دی‌اکسید کربن موجب نگرانی است، دانشمندان بیشتر بر روی تأثیر یک گاز آتشفشانی دیگر یعنی گوگرد دی‌اکسید تمرکز می‌کنند.
یک فوران آتشفشانی قدرتمند می‌تواند گوگرد دی‌اکسید را با قدرت از جو پایین‌تر (پوش‌کره) به جو بالاتر (استراتوسفر) پرتاب کند.
در استراتوسفر، گوگرد دی‌اکسید به ذرات آئروسل ریز تبدیل می‌شود که نور خورشید را به فضای بیرون بازمی‌تابوند و زمین را خنک می‌کند.
این ذرات می‌توانند برای چندین سال در جو باقی بمانند.
درحالی‌که داده‌های ماهواره‌ای دانش‌هایی را درباره فوران‌های اخیر فراهم می‌کنند، دانشمندان برای بازسازی تأثیر سوپر فوران‌های گذشته به هسته‌های یخی و حلقه‌های درختی متکی هستند.
فوران کوه تامبورا باعث کاهش دمای جهانی حدوداً 1 درجه سانتی‌گراد شد.
از دست رفتن عظیم اقتصادی و تخریب
در زمان حال، یک فوران آتشفشانی عظیم خطرات مهم فوری و بلندمدت را ایجاد می‌کند.
CNN گزارش داد که تقریباً 800 میلیون نفر در نزدیکی آتشفشان‌های فعال زندگی می‌کنند، در معرض خطر پیامدهای ویرانگر از جمله تخریب کامل شهرها قرار دارند.
برای مثال، کامپی فلیگری، یک آتشفشان نزدیک ناپل، ایتالیا، نشانه‌هایی از فعالیت نشان می‌دهد و می‌تواند تهدیدی جدی برای 1 میلیون ساکن شهر ایجاد کند.
حتی کاهش ظاهراً جزئی دمای جهانی به میزان 1 درجه سانتی‌گراد می‌تواند پیامدهای شدید منطقه‌ای داشته باشد. این تأثیرات می‌تواند شامل تغییرات در کشاورزی، افزایش وقایع شدید آب و هوایی، و ایجاد اختلالات گسترده اجتماعی باشد.
یک فوران عمده، مشابه تامبورا، می‌تواند باعث از دست رفتن اقتصادی بیش از 3.6 تریلیون دلار در اولین سال فوران شود.
اثر خنک‌کننده موقت یک فوران آتشفشانی تأثیرات جاری تغییرات اقلیمی را کاهش نخواهد داد. سیاره در نهایت به روند گرم شدن قبل از فوران خود بازخواهد گشت.
محل فوران عظیم بعدی نامشخص باقی خواهد ماند، با احتمال اتفاق افتادن آن در هر نقطه‌ای روی زمین. مناطق نگرانی خاص شامل مناطق آتشفشانی فعال نظیر اندونزی و پارک ملی یلواستون در ایالات متحده می‌شود.
