ربات طبلزنی که سریعتر از انسانها است میتواند به موسیقیدانان کمک کند که مهارت خود را بهبود بخشند
محققان دانشگاه اسلو یک ربات جدید توسعه دادهاند که میتواند ریتمهای جدیدی ایجاد کند و طبلها را سریعتر از انسان بنوازد. به نام ZRob، این ربات جدید میتواند درهای جدیدی برای کاربردهای موسیقیایی باز کند و بینشهای جدیدی برای توسعههای آینده در رباتیک به طور کلی ارائه دهد.
توسعه یافته توسط مجتبی کرباسی، این ربات طبلزن به عنوان بخشی از پایاننامه دکتری خود در مرکز مطالعات بین رشتهای در ریتم، زمان و حرکت RITMO، دانشگاه اسلو. “وقتی با هم مینوازند، رباتها الگویی متفاوت از بقیه خواهند یافت،” مجتبی کرباسی میگوید.
توسعه ZRob از انسانها الهام گرفته شده که به نظر میرسد به راحتی کارهای پیچیدهای را انجام میدهند. مثلاً، همانطور که کرباسی توضیح میدهد، ما میتوانیم وزن یک لیوان آب را تخمین بزنیم و آن را بدون ریختن بلند کنیم.
“انسانها صحبت میکنند، حرکت میکنند و چیزها را لمس میکنند. ما چندین حس داریم و میتوانیم از آنچه احساسی میکنیم با حرکات تنظیم شده عمل کنیم. ماشینها نمیتوانند این کار را انجام دهند،” الکساندر رفسم ینسنیوس، استاد RITMO (و مشاور کرباسی) توضیح داد.
ZRob اولین ربات طبلزن در سالهای اخیر نیست (برای مثال CyberOne را در نظر بگیرید)، اما قطعاً یک پیشرفت در زمینه توانایی و پتانسیل است.
رباتهای طبلزن در حال حاضر چیز جدیدی نیستند
ینسنیوس توضیح میدهد که باور دارد که رباتها در آینده باید چندحسی شوند. این بدان معناست که در عمل، آنها باید حسهای بیشتری داشته باشند اگر قرار است به طور کامل با انسانها عمل کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، کرباسی ربات الهام گرفته از زیستشناسی و مدل هوش مصنوعی همراه آن را توسعه داده است.
ربات خاص دارای یک چنگک منعطف است که مچ انسان را تقلید میکند و هوش مصنوعی را برای یادگیری و بهینهسازی حرکات درگیر میکند. ZRob میتواند به عنوان یک واحد مستقل برای انجام عمل یک عصای طبلزن یا به عنوان یک تیم برای اجرای ترکیبات پیچیده طبل کار کند.
یکی از جنبههایی که ZRob را انسانیتر میکند، بازوی او است. دو فنر، یکی در هر طرف، به بازو درجهای از انعطافپذیری مچ میدهد. این فنرها به همراه هوش مصنوعی، به ربات اجازه میدهند انعطافپذیر باشد—ویژگیای اساسی برای ضربه زدن به سطح طبل در حین حرکت.
ZRob همچنین دارای برخی حسهای ابتدایی است و میتواند در حالی که «حس» میکند که بازویش در هر لحظه کجاست گوش دهد. کرباسی توضیح میدهد که فنرها در نسخههای مختلف ZRob اندازههای متفاوتی دارند. هوش مصنوعی به هر ربات کمک میکند تا رفتار خود را پیدا کند.
“اگر یک ربات تلاش کند دوتایی ضربه بزند، میخواهد پارامترهای حرکت صحیح را برای اجرای آن پیدا کند. اگر شما فنرها را تغییر دهید، رفتار نیز تغییر خواهد کرد. بدن رباتیک به این ترتیب به شکلگیری رفتار کمک میکند،” کرباسی افزود.
وقتی چندین ربات همزمان اجرا میکنند، ممکن است ریتمهایی بشنوید که انسانها قادر به تولید آنها نیستند. “ویژگیهای فیزیکی متفاوت به طور کامل خروجی را شکل میدهد. این مانند یک قطعه پیانو است که با چهل انگشت نواخته میشود—غیر قابل پیشبینی است و برای انسانها دشوار است که چگونه تولید شده بود را تصور کنند،” کرباسی توضیح داد.
“ما تلاش نمیکنیم که انسانی را کپی کنیم، بلکه تلاش میکنیم بدن انسان را به عنوان نقطه شروع در نظر بگیریم. رباتیک موسیقی روشی کنترلشده برای کار کردن با این موضوع است. این کار پیامدهای خطرناک احتمالی ندارد،” ینسنیوس توضیح داد.
کمک کردن، نه جایگزینی موسیقیدانان انسانی
کرباسی بر این باور است که موسیقی تولید شده توسط ربات نمیتواند مانند موسیقی نواخته شده توسط انسانها تأثیرگذار باشد، ولی او فکر میکند که رباتهایش میتوانند موسیقیدانان را الهامبخشند.
“یک ربات که دقیقاً رفتار انسانی را تقلید کند الهامبخش نیست. در این صورت انسانها میتوانند همان کار را انجام دهند، حتی بهتر. اما اگر ما بتوانیم رباتهایی ایجاد کنیم که بخشی از انسانیت را در خود داشته باشند ولی به طریقی منحصربهفرد باشند، به مراتب بیشتر الهامبخشند،” کرباسی میگوید.
برای مثال، کرباسی پیشنهاد داد که این نوع ربات میتواند برای الهام بخشیدن به موسیقیدانان یا حتی کمک به تمرین آنها استفاده شود.
“اگر شما گیتار مینوازید و آواز میخوانید، میتوانید یک ربات طبلزن برای نواختن با شما داشته باشید. اگر شما یک طبلزن هستید که یکی از دستانش را از دست دادهاید، میتوانید از یک ربات به عنوان جایگزین استفاده کنید،” ینسنیوس میگوید. به گفته ینسنیوس، این تحقیق نیز دارای ارزش انتقالی قابل توجهی است.