رمز و راز مینی‌ماه: قطعه‌ای گمشده از ماه که پس از ۲ ماه از زمین خداحافظی می‌کند
همراه آسمانی زمین در حال ترک کردن است. خب، نه ماه طبیعی آن، بلکه یک مینی‌ماه موقت که توسط جاذبه زمین به دام افتاده بود در حال خروج از مدارش است.
این مینی‌ماه در واقع یک سیارک بی‌ضرر به نام 2024 PT5 است.
این سیارک در ۷ اوت توسط سیستم تشخیص سنگ‌های فضایی که توسط ناسا تأمین مالی شده و به نام سیستم هشدار آخر تأثیر زمین (ATLAS) معروف است، کشف شد که در هاوایی، شیلی و آفریقای جنوبی مستقر است.
کشیدن جاذبه زمین در نهایت این بازدیدکننده آسمانی را برای مدت کوتاه از ۲۹ سپتامبر تا ۲۵ نوامبر به دام انداخته بود. با این حال، مدار سیارک آن را در ماه ژانویه مجدداً نزدیک زمین خواهد کرد قبل از اینکه در نهایت به اعماق منظومه شمسی بازگردد.
در این نزدیکی ژانویه، انتظار می‌رود ناسا مشاهدات راداری از این سیارک ۳۳ فوت (۱۰ متر) انجام دهد. مشاهدات پیگیری مبدا دقیق آن را فاش خواهند کرد.
بخشی از ماه
ستاره‌شناسان این فرصت دو ماهه را برای مطالعه 2024 PT5 به دست گرفتند.
با استفاده از مشاهدات تلکسکوپ گرین در اسپانیا، محققان تعیین کرده‌اند که 2024 PT5 ممکن است یک جسم طبیعی باشد.
گزارش شده که این مینی‌ماه ممکن است از خود ماه سرچشمه گرفته باشد. احتمال داده می‌شود که این سیارک یک پرتابشده ماه باشد. یک جرم آسمانی بزرگ مثل یک سیارک یا دنباله‌دار ممکن است با نیروی عظیم به ماه برخورد کرده و سنگ‌ها و گرد و غبار ماه را به فضا پرتاب کرده باشد.
بخشی از سنگ‌های پرتاب شده در کمربند سیارک‌های آرژونا نشستند، یک کمربند سیارک ثانویه. جالب توجه است که این کمربند مانند زمین به دور خورشید می‌چرخد.
با مسیر و سرعت صحیح، برخی از این سنگ‌ها از کمربند می‌توانند به میدان جاذبه زمین کشیده شده و به طور موقت به عنوان "مینی‌ماه" پیرامون سیاره ما بگردند.
برای اینکه یک سیارک به دام بیفتد، باید به زمین در کمتر از ۲.۸ میلیون مایل (۴.۵ میلیون کیلومتر) در سرعت کندی ۲,۲۰۰ مایل در ساعت (۳,۵۴۰ کیلومتر در ساعت) نزدیک شود.
بازگشت سیارک دوباره در ۲۰۵۵
این جسم در حال حاضر نامرئی است زیرا بیش از ۲ میلیون مایل (۳.۵ میلیون کیلومتر) دورتر است. بسیار کم‌نور است تا با چشم غیرمسلح یا حتی تلسکوپ‌های آماتور قدرتمند دیده شود. فقط تلسکوپ‌های بزرگ و تخصصی می‌توانند نور کم‌رنگ آن را مشاهده کنند.
در ژانویه، سیارک پیش‌بینی می‌شود که بدون خطر از نزدیکی زمین در فاصله نزدیک به ۱.۱ میلیون مایل (۱.۸ میلیون کیلومتر) عبور کند.
طبق گزارش خبرگزاری ای‌بی‌سی ، ناسا بیش از یک هفته با آنتن رادار سیستم خورشیدی گلدستون در صحرای موهاوی کالیفرنیا سیارک را زیر نظر خواهد داشت. برخورد مختصر آن با سیاره ما ممکن است نگاهی ارزشمند به اسرار منظومه شمسی ما ارائه دهد.
پس از این، به عمق منظومه شمسی باز خواهد گشت و در ملاقات بعدی زمین در سال ۲۰۵۵ برخواهد گشت.
در اواخر سپتامبر، این جرم فضایی توسط جاذبه زمین اسیر شده و به طور جزئی در مسیر نه چندان کامل شبیه به نعل اسب پیرامون سیاره ما به گردش در آمد. با این حال، تا زمان بازگشت آن در ژانویه سال آینده، بسیار سریع حرکت خواهد کرد تا دوباره به دام بیفتد.
این اولین مینی‌ماه زمین نیست. در سال ۱۹۸۱ و دوباره در سال ۲۰۲۲، زمین اجسام نزدیک به زمین را در مدارهای موقت به دام انداخته است.
