تکنولوژی

روستای ماه: مستعمره آلومینیومی با شراب، وای-فای، وسایل نقلیه، بیمارستان‌ها برای ۷۵ ساکن

۵۰ سال پس از آخرین مأموریت آپولو در سال ۱۹۷۲، رقابتی جدید برای مأموریت‌های انسانی به ماه آغاز شده است. ناسا، ESA و دیگر آژانس‌های فضایی در حال برنامه‌ریزی برای استعمار ماه هستند و زیرساخت‌های لازم تا سال ۲۰۷۰ برای حضور دائمی انسان آماده‌سازی می‌شود. در کنار ملاحظات زندگی بر روی ماه، مسائل اقتصادی و تولیدی نیز بررسی می‌شوند، از جمله تولید سوخت و محصولات منحصر به فرد مانند شراب ماه.

آخرین باری که انسان پای روی ماه گذاشت، بیش از ۵۰ سال پیش بود. پس از آخرین مأموریت آپولو در سال ۱۹۷۲، رقابتی جدید برای مأموریت‌های انسانی به ماه آغاز شد.

نه تنها ناسا و ESA، بلکه آژانس‌های فضایی روسیه، چین و هند، همچنین شرکت‌های خصوصی، تمایل به دستیابی به ماه دارند. برنامه‌هایی برای استعمار ماه در حال حاضر وجود دارد.

با برنامه آرتمیس ناسا که نگاه به ماه دارد، تمرکز ملی و بین‌المللی در سفرهای فضایی از مدار پایین زمین به ماه و فراتر از آن معطوف شده است.

نیازهای شدید این مأموریت‌های آینده باعث آغاز دوره‌ای جدید از تحقیق برای حفظ ایمنی و سلامتی انسان‌ها در فضا برای مدت طولانی شده است.

روستای ماه

اما چگونه می‌توان دماهایی بین ۱۲۰+ و ۲۳۰- درجه سانتی‌گراد دوام آورد؟ هوای حیاتی و آب آشامیدنی از کجا تأمین می‌شود؟ با زباله‌های انسانی چه می‌شود و آیا امکان پخش ویدئو در ماه وجود دارد؟

پژوهشگران فضایی این و بسیاری از سؤالات و چالش‌های دیگر را بررسی می‌کنند.

آنها شبکه‌ای جامع از زیرساخت‌ها برای بهره‌برداری از ماه تا سال ۲۰۵۰ توسعه داده‌اند که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۷۰ به طور کامل عملیاتی باشد.

روستای کوچک روی ماه باید همه چیزهایی را داشته باشد که برای بقا نیاز دارید. علاوه بر این، سکونتگاه باید از نظر اقتصادی در بلندمدت پایدار باشد.

تیم‌ها روی محافظت از اشعه برای اقامتگاه کار کردند، در نظر گرفتند که چه تعداد روور بدون سرنشین برای اکتشاف لازم است و آیا وسایل نقلیه‌ای که انسان‌ها سوار خواهند شد باید با کابین فشار دار تجهیز شوند یا اینکه فضانوردان ترجیح می‌دهند در یک لباس فضایی حجیم سفر کنند.

وای-فای، وسایل نقلیه، بیمارستان‌ها

در طول ارائه‌های مقدماتی که اخیرا در دانشگاه فنی مونیخ برگزار شد، مشاوران بررسی کردند که آیا ارتباط ضروری از طریق وای فای هنوز در اقامتگاه‌های آلومینیومی کار خواهد کرد و آیا دو مرکز پزشکی کافی برای ۷۵ فضانورد ساکن دائمی خواهد بود یا خیر.

چالش‌های عمده تنها در زمینه اقدامات حیاتی، فناوری و ارتباطات نیستند بلکه در افزودن ارزش نیز وجود دارند.

در نهایت، سکونتگاه باید هزینه‌بری باشد و به عنوان توقفگاهی برای سفرهای فضایی درآمد زایی کند.

بیانیه مأموریتی اهداف مشخصی را تعیین می‌کند: در شروع فعالیت در سال ۲۰۵۰، هر ماه ۱۰ تن سوخت تولید خواهد شد، و در نهایت، تا سال ۲۰۷۰ به ۱۰۰ تن خواهد رسید.

شرکت‌کنندگان تا انتها روی برنامه کسب و کار کار می‌کنند. تولید سوخت چقدر گران است؟ چه مقدار برای ادامه سفر نیاز است؟ چه قیمتی می‌توان برای توقف سوخت‌گیری تعیین کرد؟

همه این‌ها باید در نظر گرفته شود. تیم‌ها به صورت خلاقانه‌ای در جستجوی منابع درآمد اضافی هستند. یکی از تیم‌ها حتی قصد دارد شراب ماه تولید کند به عنوان یک محصول صادراتی منحصر به فرد.

استعمار ماه نه تنها به تخصص فضایی بلکه به دانش عمیق در زمینه‌هایی مانند معماری، زیست‌شناسی، پزشکی، حقوق و مدیریت بازرگانی نیاز دارد. تیم‌ها از پیشینه‌های میان رشته‌ای یکدیگر بهره‌مند می‌شوند.

همزمان، آنها از ۲۴ کارشناس از علم و صنعت حمایت گسترده‌ای دریافت می‌کنند.

تعداد زیادی از سخنرانی‌ها در موضوعاتی مانند مدیریت پروژه، حقوق فضایی، ارتباطات، رباتیک و اشعه‌ها دانش پایه بیشتری فراهم می‌کنند.

توسط
Interesting Engineering
منبع
Interesting Engineering
نمایش بیشتر

اخبار مرتبط

بازگشت به بالا