روش جدید ضایعات موز را به پارچههای سبز و انرژی تبدیل میکند
دانشمندان دانشگاه Northumbria با همکاری محققان انگلستان و پاکستان برای مقابله با ضایعات کشاورزی ناشی از تولید موز و مواد غذایی دیگر، به توسعهی یک فناوری جدید پرداختهاند.
آنها فناوریای را توسعه دادهاند که ضایعات موز را به الیاف پارچهای تبدیل میکند. همچنین، بر اساس مفهوم «بهترین استفاده از ضایعات»، ضایعات باقیمانده از تولید پارچه موز برای تولید انرژی تجدیدپذیر استفاده خواهد شد.
موز برای تأمین برق ۵۰ درصد از مناطق روستایی پاکستان
این فرآیند دو مرحلهای با هدف تأمین برق پاک برای ۵۰ درصد از جمعیت روستایی پاکستان که به انرژی حاصل از سوختهای فسیلی وابسته هستند، انجام میشود.
دکتر جبران خلیق، دانشمند مواد از دانشگاه Northumbria در بخش مهندسی مکانیک و ساختمانی بیان کرد که بخش نساجی پاکستان مسؤل اثرات زیستمحیطی قابل توجهی از جمله انتشار گازهای گلخانهای، آلودگی آب و میکروپلاستیکها است.
وی گفت: «شرکای ما در دانشگاه ملی نساجی در فیصلآباد فناوریای را برای تبدیل ضایعات کشاورزی موز به الیاف پارچهای توسعه دادهاند.»
با این حال، «کمبود برق در مناطق روستایی سند که بیشتر موزها در آنجا کشت میشوند، مانع از توسعه این نوآوری تا کنون شده است.»
این پروژه به نام SAFER به معنی «بهبود دسترسی به انرژی پایدار در مناطق روستایی پاکستان با استفاده از ضایعات کشاورزی مواد غذایی و الیاف به عنوان سوخت تجدیدپذیر» به ثبت رسیده است.
این پروژه با ۳۰۰،۰۰۰ پوند از طریق یک طرح محرک انرژی توسط Innovate UK، که بر توسعههای بهینه انرژی در خارج تمرکز دارد، پشتیبانی شده و در سال آینده به تبدیل ضایعات کشاورزی موز به الیاف پارچهای و انرژی تجدیدپذیر خواهد پرداخت.
فناوری جدید و مقرون به صرفه ضایعات به انرژی
دکتر خلیق بیان کرد: «در سال آینده ما به توسعهی فناوری جدیدی برای تبدیل ضایعات کشاورزی به انرژی پاک و مقرون به صرفه خواهیم پرداخت.»
وی تاکید کرد که این فناوری راهحلی برای صنعت نساجی ارائه میدهد و همچنین به جامعههای محلی کمک میکند، در حالی که همچنین باعث افزایش باروری خاک و تولید مواد غذایی از طریق تولید کودهای بیولوژیکی میشود.
از آنجایی که ضایعات موز خود به تنهایی حدود 80 میلیون تن ضایعات کشاورزی در سال در پاکستان تولید میکند، این توسعه تقریباً ضروری است.
در این فرآیند جدید، ضایعات کشاورزی موز میتواند برای تولید سینگاز، گازی مصنوعی که به عنوان روشی نسبتاً پایدار برای تولید برق شناخته میشود، مورد استفاده قرار گیرد.
دانشمندان تخمین میزنند که ضایعات کشاورزی موز در پاکستان میتواند 57,488 میلیون متر مکعب سینگاز تولید کند.
دکتر محمد صغیر، مدیر Eco Research Ltd، بیان کرد که همکاری با دانشگاه Northumbria و دانشگاه ملی نساجی در پروژهی تبدیل موز به الیاف پارچهای با استفاده از سینگاز یک سفر نوآورانه خواهد بود.
او گفت: «این رویکرد نوآورانه نه تنها ضایعات کشاورزی را به پارچههای پایدار تبدیل میکند، بلکه نمونهای از سینرژی قابل توجه بین عملیهای دوستدار محیط زیست و پیشرفتهای فناوری است که به ایجاد اشتغال محلی و تحقق هدف صفر خالص انگلستان کمک میکند.»
توسعه این فناوری برای مناطق روستایی پاکستان که اغلب از منابع انرژی پایدار برخوردار نیستند، بسیار حیاتی است و میتواند به طور قابل توجهی در کاهش اثرات زیستمحیطی ناشی از ضایعات کشاورزی کمک کند.