تکنولوژی
رگهای مخفی در استخوانهای بستگان دایناسورهای پرنده میتوانند الهامبخش طراحی هواپیماهای سبکتر و مقاومتر باشند

پژوهشگران دانشگاه منچستر با بررسی ساختار داخلی استخوانهای پتروسورها، به شبکهای پیچیده از کانالها و منافذ ریزی دست یافتهاند که میتواند الهامبخش طراحی مواد سبکتر و مقاومتر برای هواپیماهای آینده باشد. این ساختارها نه تنها وزن استخوانها را کاهش میدادند بلکه از ایجاد شکستهای کوچک نیز جلوگیری میکردند. با استفاده از فناوری پیشرفته XCT، ساختارهایی ۲۰ برابر کوچکتر از موی انسان شناسایی شد. این کشفیات میتواند به توسعه مواد سبک و قوی با ویژگیهای هوشمند مثل سنسورها و مواد خود ترمیمکننده منجر شود.
پدیدههای طبیعی همواره منبع الهام برای مهندسان بودهاند. به عنوان مثال، پرندگان مدتهاست که به عنوان منبع الهام برای طراحی هواپیماهای مختلف عمل کردهاند. اکنون مهندسان به موجودات باستانی که میلیونها سال پیش بر آسمانها حاکم بودهاند، یعنی پرندگان پتروداکتوس، نگاه میکنند. تیم دانشگاه منچستر دریافته که ساختار بیولوژیکی داخلی استخوانهای پتروسورها میتواند الهامبخش خلق مواد سبکتر و مقاومتر برای هواپیماهای آینده باشد. پتروسورها خزندگان پرندهای از دوره دایناسورها بودند. آنها اولین مهرهدارانی بودند که با بال زدن پرواز قدرتی را تکامل دادند. «ما بسیار هیجانزدهایم که توانستهایم این ساختارهای ریز میکروسکوپی در استخوانهای پتروسورها را پیدا و نقشهبرداری کنیم. امیدواریم که روزی بتوانیم از آنها برای کاهش وزن مواد هواپیما استفاده کنیم، به این ترتیب که مصرف سوخت را کاهش داده و احتمالاً هواپیماها را ایمنتر کنیم»، ناتان پیلی، نویسنده اصلی و دانشجوی دکترا در دانشگاه اذکر کرد. این رگهای مخفی میتوانند به شکلگیری مواد جدید سبک و مقاوم برای هواپیما منجر شوند. این یافتهها، تیم را به سوی انجام اسکنهای با وضوح بالاتر از دیگر فسیلهای باستانی ترغیب کرده است، به امید اینکه راهکارهای طراحی پنهان بیشتری را کشف کنند.