کشف باقی‌مانده‌های ستاره دریایی در محوطه ۱۰۰۰ ساله تولا ارتباط زندگی دریایی با هنر باستانی را فاش می‌کند
باستان‌شناسان وابسته به مؤسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) پنج ستاره دریایی متعلق به دو گونه را در یک تقدیم آیینی در سایت تولتک واقع در منطقه باستانی تولا در هیدالگو کشف کرده‌اند. تحقیقات با کمک مؤسسه علوم دریایی و لیمونولوژی (ICML) دانشگاه ملی مکزیک انجام شد.
این کشف موضوع یک مطالعه است که شامل باستان‌شناسان و کارشناسانی بود که بر روی گروهی از صفحات آهکی تمرکز داشتند، که به‌صورت اشکال استخوانی از کربنات کلسیم ساخته شده‌اند. این صفحات در دهه ۱۹۹۰ در یک سپرده آیینی در ساختار کاخ سوخته کشف شد و تخمین زده شده است که به بازه زمانی بین ۹۵۰ تا ۱۰۰۰ میلادی بازمی‌گردند.
صفحات آهکی مدت‌ها به‌عنوان بقایای ممکن از خارپوستان در نظر گرفته شده‌اند. این‌ها گونه‌های مختلفی از موجودات دریایی را شامل می‌شوند که شامل ستارگان دریایی، خیار دریایی، ستارگان شکننده و خارپشت‌ها می‌شوند.
نتایج تحقیقات در جدیدترین نسخه از نشریه باستان‌شناسی مکزیک منتشر شده است.
تقدیم نشان‌دهنده یک کیهان‌نگاشت است
سپرده آیینی برای اولین بار در سال ۱۹۹۳-۱۹۹۴ به‌عنوان بخشی از یک کاوش باستان‌شناسی به سرپرستی البا استرادا هرناندز کشف شد. کار او بر روی حیاط داخلی دوم از سه اتاق در ساختمان باستانی متمرکز بود. او قصد داشت معمارانه آن را بررسی کند و سیستم تخلیه باران آن را تعمیر کند.
بر اساس گفته‌های لئوناردو لوپز لوخان، مدیر پروژه معبد بزرگ INAH و هم‌نویسنده مطالعه، “صفحات آهکی بخشی از یک تقدیم پیچیده بودند که برای نشان دادن یک کیهان‌نگاشت ایجاد شده بود، یعنی یک مدل مینیاتوری از جهان همان‌طور که ساکنان شهر آلتیپلانیک تصور می‌کردند.”
کیهان‌نگاشت شامل چهار گروه از اشیاء بود که به‌صورت سمبلیک با چهار جهت مرتبط بودند. در شمال ۱۱ مهره پوسته رزاچه‌ای قرار داشت، درحالی‌که بخش جنوبی شامل ۱۷ صفحه پوسته مادر صدف بود. در شرق یک تکه مرجان نرم و در غرب صفحات آهکی که از سنگ آهک ساخته شده بودند وجود داشت.
علاوه بر این، در داخل یک حفره مهر و موم شده با دقت ۴۴ سانتی‌متری، محققان آنچه را که به‌عنوان ̵۶;تقدیم ۱’ اشاره می‌کنند پیدا کردند. این تقدیم شامل یک تزکا کیتلاپیللی، یا آینه پشتی، بود که ۳۴ سانتی‌متر قطر داشت و از کاشی‌های پیریت و فیروزه ساخته شده بود.
مقایسه صفحات آهکی با نمونه‌های مدرن
تشکیل صفحات آهکی به سمت غرب از ۲۷۲۰ صفحه فردی ساخته شده بود، با اندازه‌هایی از ۲ تا ۱۵ میلی‌متر. وزن کل این مجموعه ۶۴.۸۴ گرم بود.
محققان هر یک از این صفحات غذایی کوچک را جدا کردند و یک طبقه‌بندی تاکسونومیک برای تعیین گونه‌هایی که به آن تعلق داشتند انجام دادند. آنها با نمونه‌های مدرن موجود در مجموعه ملی خارپوستان ICML، که به نام دکتر ماریا النا کاسو مونوز، یک زیست‌شناس مکزیکی که در مطالعه ستاره‌های دریایی و دیگر خارپوستان پیشگام بود، نام‌گذاری شده است، مقایسه شدند.
تحلیل نشان داد که سه نمونه از نیدورلیا آرماتا، معروف به ̵۶;ستاره شکلاتی’. جدا از این، دو عدد از پنتاسراستر کومینگی، معروف به ‘ستاره کوسن’ بودند. کارشناسان اضافه می‌کنند که هر دوی این گونه‌ها به‌طور معمول در اقیانوس آرام یافت می‌شوند، از خلیج کالیفرنیا تا شمال غربی پرو و جزایر گالاپاگوس.
به‌طور قابل‌توجه، گزارشی از منشاهای باستانی یادداشت می‌کند که محققان پیشنهاد می‌دهند ارتباطات تاریخی بین تمدن‌های مرتفع باستانی مکزیک و مناطق ساحلی اقیانوس آرام وجود داشته است. این ارتباطات احتمالاً در دوره پس از کلاسیک اولیه (۹۰۰–۱۲۰۰ میلادی) اتفاق افتاده‌اند.
