کشف فسیل گونه جدیدی از دایناسور با پوزه عمیق در چین
تیمی از پژوهشگران دیرینه شناسی چینی گونه جدیدی از تی‌رکس که حدود 72 تا 66 میلیون سال پیش در اواخر دوره کرتاسه زندگی می‌کرد را کشف کرده‌اند.
پژوهشگران این دایناسور را Asiatyrannus xui نامیده‌اند که به افتخار دانشمند چینی شو زینگ نام‌گذاری شده است.
این فسیل شامل یک جمجمه تقریباً کامل، مهره‌های دمی و استخوان‌های اندام‌های عقبی است. پژوهشگران معتقدند که این اولین تی‌رکس با پوزه عمیق کشف شده در جنوب چین است.
اولین تی‌رکس با پوزه عمیق در جنوب چین کشف شده است
دکتر ون‌جی ژنگ، نویسنده اصلی، گفت: «تی‌رکس‌ها یکی از مشخص‌ترین، شناخته‌شده‌ترین و به طرز فزاینده‌ای مورد مطالعه‌ترین گروه‌های دایناسورها هستند و توسط تقریباً ۳۰ گونه نمایندگی می‌شوند.»
او افزود که قدیمی‌ترین گونه‌های این دسته در دوره ژوراسیک میانی، حدود 165 میلیون سال پیش، ظاهر شده‌اند. آن‌ها عموماً در آخرین 20 میلیون سال دوره کرتاسه به عنوان شکارچیان راس در اکوسیستم‌های خود فعالیت می‌کردند، مخصوصاً در آسیا و آمریکای شمالی غربی.
چیزی که این گونه‌ها را از بقیه متمایز می‌کند، اندازه بدن عظیم و پوزه عمیق آن‌ها است. پژوهشگران فاش کردند که جمجمه Asiatyrannus xui تقریباً 47.5 سانتی‌متر طول دارد و این دایناسور تقریباً نصف اندازه Qianzhousaurus و دیگر تی‌رکس‌های بزرگ‌جثه‌ای بود که در مراحل رشد مشابه قرار داشتند.
پیش‌تر، یک جمجمه تقریباً کامل و یک اسکلت پساجمجمه‌ای نیمه جدا شده از این دایناسور جدید در یک سایت ساخت و ساز در سال 2017 کشف شده بود.
پژوهشگران گفتند که Asiatyrannus و Qianzhousaurus تفاوت‌های قابل توجهی در نسبت‌های جمجمه و اندازه بدن دارند که نشان می‌دهد این گونه‌ها ممکن است نیش‌های اکولوژیکی متمایزی داشته باشند.
لارامیدیا احتمالاً منشا خط تبار تی‌رکس‌ها
در حالی که منشا این گونه‌ها نامشخص باقی مانده، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که لارامیدیا می‌تواند منشا خط تبار تی‌رکس‌ها باشد.
این بدان معناست که دایناسورها ممکن است بعداً به قسمت‌های دیگر آسیا منتقل شده یا پخش شدند. با این حال، پژوهشگران همچنان این مورد را فرض و تاکید می‌کنند که هنوز نتیجه قطعی وجود ندارد.
لارامیدیا خود به عنوان زیستگاه بسیاری از گونه‌های دایناسور طی دوره کرتاسه دیرین خدمت کرده است. این یک جرم زمینی پیشاتاریخی بود که توسط دریای داخلی غربی تشکیل شد و آمریکای شمالی را به دو خشکی تقسیم کرد: لارامیدیا در غرب و اپالاشیا در شرق. همانطور که قبلاً ذکر شد، لارامیدیا به خاطر رکورد فسیلی غنی‌اش، مخصوصاً از دایناسورها، معروف است.
در آن دوران، لارامیدیا به میزبانی تنوع زیادی از گونه‌های دایناسور از جمله Tyrannosaurus rex، Triceratops ،Edmontosaurus و Ankylosaurus معروف بود. کشف‌های اخیر، مانند Asiatyrannus xui، اهمیت لارامیدیا را به عنوان نقطه‌ای برای تکامل تاکید می‌کند.
به طور خلاصه، اکثر پژوهشگران بر این باورند که کشف این دایناسورها بینش‌های ارزشمندی را فراهم می‌کند. یافته‌های اخیر درباره این دایناسورها درک ما از تکامل این گونه‌ها را بهبود می‌بخشد و به طور قابل توجهی دانش ما از تاریخ و توسعه تکاملی آن‌ها را تغییر می‌دهد.
با روش‌های تحقیق پیشرفته و کشف‌های جدید در چشم‌انداز، لارامیدیا به طور قابل توجهی به پژوهشگران در فهم تنوع دایناسورها، تطابقات آن‌ها و فرآیندهای تکاملی گسترده‌تر کمک خواهد کرد.
