۳۶ تیغه قدرت: ناسا پس از از دست رفتن اینگنویتی، برنامه‌ای برای هلیکوپتر سایز SUV در مریخ دارد
هلیکوپتر مریخی اینگنویتی ناسا - اولین هواپیمایی که در سیاره‌ای دیگر پرواز کرد - اخیراً به دلیل نقص در مسیریابی دچار سقوط شد.
با وجود این شکست، پروازهای موفقیت‌آمیز اینگنویتی نشان دهنده امکان‌پذیری اکتشافات هوایی در مریخ بود.
پس از موفقیت این، ناسا یک هلیکوپتر دومی پیشرفته‌تر برای اکتشافات هوایی در حال توسعه دارد.
این هلیکوپتر مریخی دوم به طور تخمینی بزرگ‌تر از اینگنویتی خواهد بود. این هلیکوپتر به عنوان یک کارگوی واقعی خواهد بود و قادر به حمل وزن قابل توجهی بیشتر و اکتشاف فاصله‌های بسیار بیشتری خواهد بود.
به گفته آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL)، این هلیکوپتر در حال حاضر در مراحل طراحی و مفهومی اولیه قرار دارد.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این هلیکوپتر جدید می‌تواند اکتشافات هوایی مریخ را به سطح بعدی ببرد.
مفهوم جدید هلیکوپتر
این هلیکوپتر مریخی پیشنهادی به صورت بزرگتری خواهد بود — به ابعاد یک SUV. بعلاوه، دارای شش روتور خواهد بود که هر کدام دارای شش تیغه می‌باشند.
طبق توضیحات کوتاهی از JPL در مورد این مفهوم، طراحی هلیکوپتر مریخی امکان پروازهای طولانی مدت را فراهم خواهد کرد و می‌تواند روزانه چندین کیلومتر را پوشش دهد.
این هلیکوپتر برای حمل تا ۵ کیلوگرم تجهیزات علمی تا فاصله ۳ کیلومتر در روز مریخی طراحی خواهد شد.
این قابلیت پیشرفته به دانشمندان سیاره‌ای اجازه می‌دهد تا به سرعت مناطق وسیعی از زمین مریخی را اکتشاف کنند، از جمله مناطقی که به روورهای مریخ‌نورد دسترسی ندارند، و اطلاعات علمی دقیقی جمع‌آوری کنند.
هلیکوپتر مریخی مجهز به فناوری پیشرفته‌ای خواهد بود که امکان فرود خودکار را فراهم می‌کند.
ناسا JPL، مرکز تحقیقاتی ایمز و شرکت AeroVironment Inc. برای توسعه این طراحی پیشنهادی همکاری کرده‌اند.
جو مریخ با چگالی بسیار پایین خود، چالشی بزرگ برای اکتشافات هوایی به حساب می‌آید.
اما چندین منفعت بالقوه وجود دارد.
وسایل هوایی می‌توانند تصاویر با وضوح بالا از بالا ثبت کنند که می‌تواند به شناسایی ویژگی‌های زمین‌شناختی ناشناخته و محل‌های مهم علمی برای کشف زندگی گذشته منجر شود.
این‌ها همچنین امکان پوشش‌دهی مؤثر زمین را فراهم می‌کنند، که در مقایسه با مریخ‌نوردها باعث کاوش سریع‌تر و جامع‌تر می‌شود.
همچنین، هلیکوپترها می‌توانند به عنوان هدایت‌کننده‌های هوایی برای ماموریت‌های زمینی عمل کنند و مسیرهای امن و اهداف علمی امیدوارکننده برای مریخ‌نوردها و محموله‌های زمینی را شناسایی کنند.
هم‌اکنون هیچ جدول زمانی خاصی در مورد تاریخ پرتاب احتمالی آن منتشر نشده است.
اینگنویتی راه را هموار کرد
در فوریه ۲۰۲۱، اینگنویتی به مریخ رسید و به وسیله روور پرزیرویرنس به آنجا حمل شد.
در ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، اینگنویتی به یک نقطه عطف تاریخی دست یافت. به طور جالب، این پرواز اولین هواپیمایی بود که به صورت کنترل‌شده و با قدرت در جهانی دوردست انجام شد.
اینگنویتی برای ماموریت آزمایشی کوتاه طراحی شده بود اما به طور قابل توجهی از انتظارات فراتر رفت.
در ابتدا برای پنج پرواز برنامه‌ریزی شده بود، اما در نهایت ۷۲ پرواز موفق را به انجام رساند و بیش از ۱۷ کیلومتر (۱۰.۷ مایل) را پوشش داد. تا ۱۸ ژانویه ۲۰۲۴، بیش از ۱۲۸ دقیقه پرواز ثبت کرده بود.
در طول پرواز ۷۲، سیستم ناوبری نتوانست بطور پیوسته تعداد کافی از ویژگی‌های سطح را پس از ۲۰ ثانیه پرواز ردیابی کند.
این امر به فرود سختی منجر شد که تیغه‌های روتور مورد استفاده برای پرواز را آسیب زد.
گرچه عملیات پروازی آن به پایان رسیده است، اینگنویتی در مریخ باقی خواهد ماند و به جمع‌آوری داده‌های ارزشمند درباره هوای سیاره ادامه خواهد داد.
ارثیه اینگنویتی از طریق داده‌های پروازی‌اش ادامه خواهد داشت که به ارائه بینش‌های ارزشمند درباره جو و زمین مریخ ادامه خواهند داد.
اهمیت بیشتر یک، پروازهای موفق اینگنویتی در مریخ نشان دادند که پرواز با قدرت در یک سیاره دیگر ممکن است.
