جنگنده استیلث F-35C نخستین حضور رزمی خود را با حملات هوایی نیروی دریایی آمریکا انجام می‌دهد
سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده با انجام نخستین حملات هوایی رزمی با استفاده از هواپیمای F-35C Lightning II در تاریخ 9 و 10 نوامبر به موفقیت چشمگیری دست یافت.
این عملیات توسط اسکادران حمله جنگنده دریایی (VMFA) 314 انجام شد که به ناوگان هوایی Carrier Air Wing (CVW) 9 مستقر در ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز یواس‌اس آبراهام لینکلن (CVN 72) اختصاص دارد.
در طی این مأموریت، VMFA 314 تأسیسات ذخیره سازی تسلیحات حوثی‌ها در مناطق تحت کنترل حوثی‌ها در یمن را هدف قرار داد.
این تأسیسات نه تنها از لحاظ عملیات حوثی‌ها حیاتی بودند بلکه میزبان تسلیحات متعارف متنوعی از جمله موشک‌های ضد کشتی نیز بودند.
نخستین حضور رزمی
حوثی‌های مورد حمایت ایران از این تسلیحات برای تهدید کشتی‌های نظامی و غیرنظامی ایالات متحده و بین‌المللی در مسیرهای دریایی حیاتی دریای سرخ و خلیج عدن استفاده کرده‌اند.
سرهنگ جفری «ویکی» دیویس، فرمانده VMFA-314، افتخار خود را از اینکه نخستین اسکادرانی است که F-35C را در عملیات رزمی به کار می‌برد، ابراز کرده و گفت: «F-35C توانمندی جنگی خود را با عبور از حریم هوایی مورد مناقشه و هدف قرار دادن اهداف در قلب قلمرو حوثی‌ها در مدت چند روز به نمایش گذاشت. تفنگداران دریایی من از اینکه نخستین کسانی هستند که با F-35C می‌جنگند، افتخار می‌کنند.»
F-35C یک جت جنگنده استیلث نسل پنجم با برد بلند است که توسط نیروی دریایی، تفنگداران دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده استفاده می‌شود. این هواپیما چندمنظوره برای مأموریت‌های مختلف از جمله نبرد هوایی، حملات هوایی به زمین، شناسایی و جنگ الکترونیکی طراحی شده است.
کاپیتان جرالد «داچ» تریتز، فرمانده CVW 9، به اهمیت قابلیت‌های F-35C اشاره کرده و گفت : "قابلیت‌های تهاجمی و دفاعی F-35C واقعاً قدرت تهاجمی ناوگان هوایی ما را بهبود می‌بخشد. ناوگان هوایی آینده که اکنون آزمون رزمی را گذرانده، خود را در تمامی مأموریت‌های ناوگان هوایی بازی‌سازی کرده است."
VMFA 314، با نام «شوالیه‌های سیاه»، از F-18 به F-35C در سال 2020 منتقل شد و به عنوان نخستین اسکادران ناوگانی در نیروی دریایی و سپاه تفنگداران دریایی به جت‌های جنگنده نسل پنجم تبدیل شده است.
آن‌ها تاریخ غنی دارند و اولین اسکادران عملیاتی تفنگداران دریایی بودند که پرواز با F-4 فانتوم و F-18 هورنت را بر عهده گرفتند.
جنگنده F-35C
F-35C برای عملیات بر روی ناوهای هواپیمابر طراحی شده است و دارای ویژگی‌هایی خاص برای برآورده شدن نیازهای دریایی است.
این هواپیما می‌تواند با استفاده از منجنیق پرتاب شود و با استفاده از سیم‌های گیر امتداد یابد تا برای هوانوردی دریایی سازگار باشد.
با دهانه بال 43 فوت، F-35C قابلیت بلند شدن بهینه برای ناو ایجاد می‌کند و نوک بال‌های آن برای به حداکثر رساندن فضا روی عرشه‌های پر تراکم تا شده است.
به دلیل ظرفیت سوخت بزرگتر، F-35C بیشترین برد رزمی داخلی بالاتر از 1200 مایل دریایی را دارد. این ویژگی امکان مأموریت‌های طولانی با کمترین وابستگی به سوخت‌گیری هوایی را می‌دهد.
ویژگی‌های استیلث آن توسط مواد جاذب رادار و طراحی با قابلیت مشاهده کم پشتیبانی می‌شود، به طوری که هواپیما می‌تواند از دید دشمن پنهان بماند و سلاح‌ها را به‌طور داخلی حمل کند.
مجهز به حسگرهای پیشرفته‌ای از جمله سیستم Aperture توزیع شده برای آگاهی از وضعیت، رادار اسکن الکترونیکی فعال (AESA)، و سیستم هدف گیری الکترواپتیکی (EOTS)، F-35C اثربخشی خود را در نبرد بهبود می‌بخشد.
این سیستم‌ها به صورت یکپارچه ادغام می‌شوند تا یک محیط عملیاتی شفاف و جامع فراهم کنند.
برخلاف F-35B که بر روی بلند شدن عمودی تمرکز دارد و بار کمتری را حمل می‌کند، F-35C برد و استقامت را به حداکثر می‌رساند بدون اینکه قابلیت عملیاتی فدا شود.
این هواپیما به طور ویژه برای عملیات ناوهای هواپیمابر طراحی شده است، که نشانگر یک پیشرفت قابل توجه در هوانوردی دریایی و تاکید بر تعهد سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده به حفظ برتری تکنولوژیک در عملیات رزمی است.
