نقاشی ۲۰۰ ساله سنگی که احتمالاً موجودی عاجدار را که پیش از انسانها زندگی میکرد، به تصویر میکشد
در حوضه کارو در آفریقای جنوبی، یک موجود عاجدار خیرهکننده روی دیوار سنگی نقاشی شده است. باستانشناسان تصور میکنند که این نقاشی شاید موجودی افسانهای یا گونهای منقرضشده را به تصویر میکشد.
با این حال، پژوهشهای اخیر ادعا میکنند که این تصویری غیرمعمول است که احتمالاً از دایسینودونتها، گیاهخواران باستانی که قبل از پیدایش انسانها روی زمین میزیستهاند، الهام گرفته است.
این کشف جالب سوالاتی درباره دانش سانها، ساکنان قدیمی این منطقه، در مورد فسیلها برمیانگیزد.
کشف هنر سنگی سان نشاندهنده موجودی عاجدار منقرضشده است
گفته میشود این نقاشیها در دوره ۱۸۲۱ تا ۱۸۳۵ توسط مردم سان ساخته شدهاند. علاوه بر این، IFLScience گزارش میدهد که این تصویر یک حیوان با بدن بلند و عاجهای به سمت پایین نشان میدهد که منحصر به فرد است.
این گزارش همچنین تاکید میکند که این تصاویر از واقعیت فیزیکی الهام گرفته شدهاند. پژوهشگر جولین بنوآ اظهار داشته که فسیل دایسینودونت الهامبخش این تصویر عاجدار بوده است.
مطالعه بنوآ همچنین نشان میدهد که این دایسینودونتها در حوضه کارو به وفور یافت میشدهاند. "این تصویر همچنین به نظر میرسد با یک افسانه محلی سان درباره حیوانات بزرگ که قبلاً در جنوب آفریقا پرسه میزدند و اکنون منقرض شدهاند، مرتبط باشد. این نشاندهنده وجود یک افسانه زمینشناختی سان درباره دایسینودونتها است.
پژوهشگران درباره مردم سان بیشتر توضیح دادند که آنها میتوانستند فسیلهای ماقبل تاریخ را شناسایی کنند و حتی آنها را به مسافتهای مختلف حمل کنند. بهویژه، مردم سان میتوانستند درباره برخورد اجدادشان با "وحوش بزرگ، بزرگتر از فیل یا اسبآبی در حجم" صحبت کنند، طبق گفته بنوآ.
هنر سنگی سان دایسینودونتهای منقرضشده را به آیینهای بارانسازی به عنوان “حیوانات بارانی” پیوند میدهد
مردم سان هوشمند بودند و به حیوانات منقرض شده، از جمله دایسینودونتها، آگاه بودند. پس از مطالعه دقیق مردم سان، بنوآ متوجه شد که این موجود عاجدار تطابق دارد با ایده "حیوان بارانی."
"البته در این مرحله این فقط حدس و گمان است، اما موجودی عاجدار در پانل مار شاخدار احتمالاً به عنوان یک حیوان بارانی نقاشی شده است، که به این معنی است که احتمالاً در مراسم بارانسازی شرکت داشت." IFLScience اشاره کرد.
"در طول مراسم بارانسازی، مردم سان به حالت خلسه میروند و وارد قلمرو مردگان میشوند تا حیوانات بارانی را شکار کنند و باران را به دنیای زنده بیاورند. با انتخاب گونهای مانند دایسینودونت که آنها میدانستند منقرضشده و بنابراین مرده، احتمالاً امیدوار بودند این حیوان بارانی قدرت بیشتری برای پل زدن بین دو جهان داشته باشد." او اضافه کرد.
مطالعه Plos One توضیح بیشتر میدهد که حیوان عاجدار کمی بلندتر و باریکتر از دیگران است.
"وجود ساختارهای عاج مانند تأیید شده است. آنها مصنوعی در تولید مثل استو و بلیک نیستند و به نظر نمیرسد به عنصر دیگری از نقاشی تعلق داشته باشند. عاجهای استو و بلیک معمولاً در بیشتر هنر سنگی سان به رنگ متفاوت و روشنتر نقاشی شدهاند."
این ممکن است تفسیر را که آنها ممکن است واقعاً عاج باشند، تضعیف کند؛ با این حال، مشاهدات جدید انجام شده در اینجا نشان میدهد که عاجها به رنگ خاکستریتر، بیشتر از سر سیاه حیوان نقاشی شدهاند. این مطابق با نمایش معمول عاجها در هنر سان است.
بنوآ با گفتن اینکه مردم سان در آفریقای جنوبی نیز فسیلها جمعآوری میکردند، همانطور که در پناهگاه سنگی بولهالا مشاهده شده، نتیجهگیری کرد، جایی که آنها یک فالانکس دایناسور را حمل میکردند – احتمالاً اولین کشف ثبت شده از استخوان دایناسور.