کشف فسیل مرموز ۲۳۷ میلیون ساله می‌تواند تاریخچه دایناسورها را بازنویسی کند
محققان برزیلی فسیل خزنده‌ای ۲۳۷ میلیون ساله کشف کرده‌اند که ممکن است پیش‌رو دایناسورها باشد، گرچه تنها اندازهٔ یک سگ کوچک است.
آن‌ها یکی از قدیمی‌ترین فسیل‌های جهان را یافتند که به یک گونهٔ جدید از سایلوسورها تعلق دارد - خانواده‌ای منقرض‌شده از دورهٔ تریاسهٔ پایانی.
مطالعه‌ای قبلی در مجله Nature اعلام می‌کند که این گروه “منبع اصلی اطلاعات در مورد طرح اولیه دایناسورها است.” با این حال، “هم‌زمانی سایلوسورها و قدیمی‌ترین دایناسورها نادر است.”
محققان بالاخره اولین گونه از قدیمی‌ترین لایه‌های معتبر دایناسور-دار برزیل را پیدا کردند.
هرچند که دایناسور بودن آن‌ها همچنان موضوع بحث است، اما نویسندگان مطالعهٔ جدید معتقدند که این فسیل و مطالعه سایلوسورها می‌تواند به حوزه تکامل دایناسورها، به‌خصوص آرکوسورهای خط پرندگان، نگاهی جدید بیندازد.
گونه Gondwanax paraisensi
در سال ۲۰۱۵، پالئونتولوژیست رودریگو تمپ مولر Gondwanax paraisensi را در شهر پارایسو دو سول در جنوب برزیل روی یک سنگ که به دورهٔ تریاسه بازمی‌گردد، یافت. جانوران مختلفی مانند دایناسورها و پستانداران در آن زمان ظهور کردند، همان‌طور که رویترز گزارش می‌دهد. اما تحقیق از سال ۲۰۲۱ آغاز شد.
مطالعه‌ای جدید که به‌تازگی در تحقیقات گوندوانا منتشر شده، به فراقارارهٔ ماقبل جدایی قاره‌هایی که امروز روی آن‌ها زندگی می‌کنیم اشاره دارد، تصدیق می‌کند که یکی از قدیمی‌ترین دایناسورومورف‌ها شناسایی شده است. به‌خصوص، آن قدیمی‌ترین “سایلوسورید” است و ویژگی‌های آناتومیک خاصی داشت که ممکن است دیدگاه‌های جدیدی دربارهٔ این لحظهٔ بی‌سابقه در تاریخ تکامل فاش کند.
“ترکیب منحصر به فرد ویژگی‌های ساکرال و اندام پشتی ممکن است رفتارهای متفاوتی را برای این گونه‌ها نشان دهد که ممکن است منجر به تمایز نقشی در بین همان اکوسیستم‌ها شود.”
شواهد نشان می‌دهد که “پیش‌روهای دایناسورها و پتروسورها بسیار متنوع‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد بوده‌اند.” پتروسورها به گونه‌ای خزندگان پروازی هستند و تکامل یافتند تا بتوانند پرواز کنند. و این گونه به‌نظر می‌رسد دیدگاه‌هایی به‌خصوص پیرامون تکامل آرکوسورهای خط پرندگان ارائه دهد، چرا که این گروه هم خزندگان و هم پرندگان را شامل می‌شود.
قدیمی‌ترین سایلوسورید یافت‌شده
سایلوسورها برای ۳۰ میلیون سال زندگی کردند اما Gondwanax paraisensi قدیمی‌ترین نمونه یافته شده و گونه‌ای جدید در این خانواده جذاب است.
فراتر از کشف هیجان‌انگیز، نویسندگان مطالعه نتیجه‌گیری می‌کنند که “درک آناتومی، زیست‌شناسی، و تکامل آن‌ها برای بررسی توالی حیوانی دورهٔ تریاسه بسیار مهم است.”
بنابراین چه چیزی دربارهٔ تکامل این جانوران باستانی که در این زمان بوجود آمدند خواهیم آموخت؟
چکیده
تحقیقات در مورد تاریخچه تکاملی اولیه آرکوسورهای خط پرندگان در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته است. با این حال، همچنان اختلافات باقی است، به ویژه در مورد موقعیت فیلوژنتیکی “سایلوسورها”. در حالی که برخی فرضیه‌ها این آرکوسورها را به عنوان گروه خواهر دایناسورها قرار می‌دهند، برخی معتقدند که “سایلوسورها” دایناسورهای اولیه اردنی‌گرفته هستند. علی‌رغم اختلافات فیلوژنتیکی، “سایلوسورها” گروه مهمی برای درک منشأ و تکامل اولیه دایناسورها هستند.
در مطالعه حاضر، یک “سایلوسورید” جدید از تریاسه میانه-بالاتر جنوب برزیل توصیف شده است. Gondwanax paraisensis gen. et sp. nov. از منطقه هم‌زیستی Dinodontosaurus در سازند سانتا ماریا (مرز لاپراین-کارنین) می‌آید و یکی از قدیمی‌ترین “سایلوسورها” در دنیا را نشان می‌دهد. علاوه بر این، Gondwanax paraisensis gen. et sp. nov. قدیمی‌ترین “سایلوسورید” با سه مهره ساکرال است، ویژگی که به طور معمول در فرم‌های جدیدتر یافت می‌شود. همچنین، برخلاف هر پان-اویس دیگری در دوران تریاسه، گونه جدید یک توراکانت اولیه چهارمین روی استخوان ران دارد. این ترکیب منحصر به فرد از ویژگی‌ها حاکی از تنوع بالای استراتژی‌های حرکتی در بین پان-اویس‌های اولیه است. هم‌زمانی Gondwanax paraisensis gen. et sp. nov و Gamatavus antiquus در همان منطقه هم‌زیستی قدیمی‌ترین شواهد سمپاتری بین “سایلوسورها” در آمریکای جنوبی را نشان می‌دهد. در واقع، ترکیب منحصر به فرد ویژگی‌های ساکرال و اندام پشتی ممکن است رفتارهای متفاوتی را برای این گونه‌ها نشان دهد که می‌تواند به تمایز نقش در همان اکوسیستم‌ها منجر شود.
