کشف مجسمه عصر آهن با آثار انگشتان ۳۰۰۰ ساله به وضوح قابل دیدن
باستان‌شناسان مجسمه‌ای شگفت‌انگیز از عصر آهن را کشف کرده‌اند که احتمالاً به قرن نهم یا دهم قبل از میلاد تعلق دارد، در انتهای دریاچه‌ای در ایتالیا.
به نظر می‌رسد این اثر دارای اهمیت آیینی است و کارشناسان معتقدند از منطقه‌ای مسکونی که در حال حاضر غرق شده است، برخاسته است.
کارشناسان امیدوارند از طریق مطالعه این مجسمه عصر آهن اطلاعات بیشتری درباره زندگی باستانی ایتالیاییان کسب کنند.
این کشف در سایت باستان‌شناسی زیرآبی گرن کارو دی بولسنا در ایولا، ایتالیا انجام گرفت.
کشف غیرمنتظره در عمق دریاچه بولسنا
در طی یک اکتشاف اخیر، محققان یک مجسمه سفالی در دریاچه بولسنا، یک دریاچه آتشفشانی، کشف کردند. این مجسمه به شکل یک زن و تقریباً به اندازه یک کف دست است.
کارشناسان اشاره می‌کنند که مجسمه‌های سفالی معمولاً در زمینه‌های تدفینی یافت می‌شوند. اما این مجسمه خاص در مکانی یافت شد که پیش از این یک منطقه مسکونی بود.
این کشف توسط تیم خدمات باستان‌شناسی زیرآبی انجام گرفت و تیم مرمت اموال فرهنگی ایتالیا نیز نقش مهمی در حفظ و بازیابی این اثر سفالی داشتند. آنها با غواصان دولتی در این تلاش همکاری کردند.
محققان مشاهده کرده‌اند که مجسمه سفالی به طرز شگفت‌انگیزی خوب حفظ شده است، به طوری که همچنان آثار انگشتان سازنده‌اش روی آن دیده می‌شود، به گفته آنها در بیانیه‌های رسمی.
آنها همچنین اضافه می‌کنند که این مجسمه بیشتر شبیه یک پیش‌نویس اولیه است تا یک اثر هنری کامل. علیرغم ناتمام بودنش، مجسمه سرنخ‌های ارزشمندی برای تحقیقات بیشتر فراهم می‌کند.
بازکشف ایولا: دهکده‌ای باستانی از دوران عصر آهن
گرن کارو دی بولسنا منطقه‌ای با فعالیت آتشفشانی است که سابقه تاریخی‌ای با آن مرتبط است. این کشف اخیر نگاهی به گذشته‌ای فراهم می‌کند که تا سال ۱۹۹۱ تقریباً به طور کامل ناشناخته بود.
در آن سال، محققان دسته‌ای از سنگ‌های نامنظم را به عنوان مکان احتمالی ایولا شناسایی کردند. این سنگ‌ها با چشمه‌های آب گرم، قطب‌های چوبی و قطعات سرامیک مرتبط بودند و در سمت جنوب غربی دریاچه قرار داشتند و به اوایل دوره آهن مرتبط می‌شدند.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که ممکن است حداقل چهار سایت مشابه دیگر وجود داشته باشد که ممکن است کوچکتر باشند.
چهار سال پیش، در سال ۲۰۲۰، محققان یک خاکریز زمینی را زیر سنگ‌ها کشف کردند. تصور می‌شود این ناحیه همان مکانی است که قطعات چوب و سرامیک از آن سرچشمه گرفته‌اند.
این کشف باعث شد کارشناسان به بررسی تپه‌ای از خاک پرداخته و منبع چوب و سرامیک‌ها را بیابند. براساس این شواهد، محققان معتقدند ایولا ممکن است در زمان دوران خانه‌های چوبی وجود داشته و اهمیت قابل توجهی در دوران آهن داشته باشد.
علاوه بر این، سکه‌ها و ظروف سفالی مختلف از دوران کنستانتین نشان می‌دهد که سایت تا اواخر امپراتوری روم نیز مسکونی بوده است. این کشفیات به طور کلی اهمیت تاریخی غنی این منطقه را برجسته می‌کنند و مجسمه سفالی یک نمونه زنده از آن است.
