مکشافات مسیرهای آب ذوبشده اطراف قطب جنوب با کمک فکهای حسگر-equipped و پهپادها
محققان با استفاده از فکهای مجهز به حسگر و سایر تجهیزات موفق به شناسایی شبکهای پیچیده از جریانهای اقیانوسی شدند که نقش کلیدی در ذوب یخها در سراسر قطب جنوب ایفا میکنند.
محققان موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) یک جریان جدید را شناسایی کردند که آب ذوبشده از طریق منطقهای به نام دریای بِلینگزهاوزن، در سمت نزدیک به آمریکا جنوبی از قطب جنوب عبور میکند.
تیم تحقیقاتی در طول پژوهش، دو مسیر مختلف آب ذوبشده را شناسایی کردند که از یخچالهای مختلف منشأ میگیرند.
این پژوهش به منظور درک چگونگی ذوب در یخچالهای فردی و تاثیر آن بر جریان کلی قطب جنوب و ذوب یخچالها در سراسر قاره انجام شد.
پژوهش در قطب جنوب
یخچالهای قطب جنوب امروز با سرعت بیسابقهای در حال ذوب شدن هستند و بیشتر آسیب از زیر یخچالها رخ میدهد. اکثریت ذوب به علت جریان آب گرم زیر یخچالها است.
علاوه بر این، زمانی که این آب گرم وارد اقیانوس میشود، توسط جریانهای اقیانوسی در اطراف سواحل قطب جنوب منتقل میشود. این امر بیشتر ذوب یخچالهایی که در پاییندست قرار دارند را تحت تاثیر قرار میدهد.
بنابراین، نقشهبرداری از مسیرهای آب ذوبشده برای درک و پیشبینی ذوب و افزایش سطح دریا که به دنبال آن رخ میدهد، ضروری است.
«ما قبلا یخچالها را به عنوان سیستمهای جداگانه میدیدیم، اما اکنون میفهمیم که چندین یخچال توسط جریانهایی در امتداد سواحل قطب جنوب به هم متصل هستند»، اندی تامپسون از Caltech گفت. «اینکه چه اتفاقی در یک یخچال میافتد، فرایندها در یخچال دیگر را تغییر میدهد. برای پیشبینی دقیق تغییرات، باید اثرات دومینو را که بر یکدیگر دارند، درک کنیم.»
تیم یک جریان جدید را شناسایی کرد که آب ذوبشده از طریق منطقهای به نام دریای بِلینگزهاوزن، در سمت نزدیک به آمریکا جنوبی از قطب جنوب عبور میکند.
استفاده از فکهای مجهز به حسگر در عملیات
یک همکاری محققان از چندین موسسه، فکها را با حسگرهای کوچکی تجهیز کرد که ویژگیهای اقیانوسی را هنگام جستجو و غواصی جانوران به دنبال غذا اندازهگیری میکردند. این برنامه به نام «پستانداران دریایی اقیانوسها را از قطب به قطب کاوش میکنند» (MEOP) نام دارد و دادههای جمعآوری شده به صورت عمومی در دسترس محققان قرار دارد.
ترکیب این دادهها با دادههای گلایدرهای زیرآبی آزمایشگاه تامپسون، فلکساش و تیمش اطلاعاتی درباره ویژگیهایی مانند دمای اقیانوس، شوری، محتوای اکسیژن و غلظت ذرات در آب در سراسر دریای بِلینگزهاوزن و آموندسن جمعآوری کردند.
تیم دو مسیر جداگانهای از آب ذوبشده را شناسایی کرد که از یخچالهای مختلف منشأ میگیرند. یکی از مسیرها به سمت ساحل رفته و میتواند با به دام انداختن آب گرم در عمق یخچالهای پاییندست را افزایش دهد، در حالی که مسیر دیگر به اقیانوس آزاد بازمیگردد.
جالب اینجاست که دادههای فک یک دره یا کانال ناشناس در کف دریا را نشان دادند که تیم به درستی آن را «دره فک» نامید.
ویژگیهای توپوگرافی زیر آب مانند «دره فک» جریانهای اقیانوسی را به همان روش که درههای خشکی جریان رودخانهها را هدایت میکنند، تحت تاثیر قرار میدهند.
این پژوهش گامی مهم برای درک چگونگی ذوب در یخچالهای فردی و تاثیر آن بر جریان کلی قطب جنوب و ذوب یخچالها در سراسر قاره است. همچنین میتواند به فرایندهای تعیین و پیشبینی سرعتهای آینده افزایش سطح دریا کمک کند.
این پژوهش در مجله JGR Oceans منتشر شده است.